Saat 07:00 suları...
"Allah'ım, sana kalbimi verebilmem için bana onu yeniden ver. Sadece bir kez daha görebileyim onu; hislerini, acısını, sevgisini tüm derinliğiyle."
"Allah'ım, sana kalbimi sunmaya söz veriyorum, belki bu anlaşma senin katında sevimsiz görünebilir ama başka çarem yok. Çareyi senden bekliyorum, Allah’ım. Kapını çalıyorum, belki izinsiz, belki mahcubiyetle, ama senden başka kimden medet umabilirim?"
"Bu aciz duamı, bu aşağılık niyazımı kabul et Allah'ım. Leyla’yı dudaklarımdan uzaklaştıramıyorum; kalbimdeki acı geçmiyor. Sıkıntılarımı al, Tanrım. Binlerce nimetini görmezden geliyor değilim, biliyorum, biliyorum hepsi için şükretmeliyim. Ancak yine de senden, içimde Leyla'ya kavuşmamı sağlayacak o derin ruh anlayışını, o bağlanma isteğini uyanmasını diliyorum. Bunca lütfun arasında belki küçük ve değersiz görülebilecek bu dileğimi kabul et, Allah’ım."
"Ol dersin ve olur. Bu küçük dileğimi de kabul et Allah’ım, n’olur! Belki bu duam günahkâr bir istek gibi, belki bencilliğim ağır basıyor, ama belki de bu duam kabul olursa sana daha iyi bir kul olurum. Düşüncesizliğimi, toyca ısrarlarımı mazur gör, Allah’ım. Bağışla beni; merhametini göster bu çaresiz kuluna. Sen ki, acıyansın, yargılayan değil affedensin. Lütfen, Allah'ım, bağışla ve Leyla'mı bana bağışla.”
"Sanki bağışlanmam buna bağlıymış gibi hissediyorum. Kendimi bağışlayamıyorum ama senin beni affetmeni diliyorum. Leyla’ya olan aşkım, geç bir fark ediş olsa da, zirve gibi; yüreğimdeki aşk Everest misali devasa ve saf... Kar taneleriyle yüzümü yıkayıp, aynada kendime bakarken bile, gözlerimde Leyla'nın saf, duru sevgisini görüyorum. Allah'ım, nereye kadar bu hislerle yaşayabilirim? Bir çıkış yolu var mı? Sen değil misin yol gösteren?"
“Allah’ım, sana sığınıyorum, yolumu göster. Bu kulunun değersiz gibi gözüken bu isteğini geri çevirmeyecek misin? Yaptığın onca mucizeyi düşününce, bu dileğim senin gözünde bir hiç değil mi? Allah’ım, gönlümde bir çözüm, bir rehberlik bekliyorum senden; ne olur, duy çağrımı...”
