Hani benim sevdiklerim sevenlerin
Gorfonda elimden tutan kardeşlerim
Elma şekeri alan annem babam
Hani nereye gizlendi çocukluk hayalim
Gökyüzüne saldigim hayallarim
Kırlara uzanıp izlediğim uçurtmam
Çoraptan yapılmış gülen bez bebeğim
Hani benim dağlar ardındaki çocukluğum
Hepsi birden beni terk edip gittiler
Anam babam ailem toprağa yittiler
Düşlerim gökyüzü gibi parlaktı bittiler
Yap boz tahtası gibi yıkılıp gittiler
Deniz gibi sonsuz sandım çocukluğu
Meğer degilmiş gecmis koskoca bir mazi
Hiç büyümem sanarak dünyayı kucaklardık
Büyüdük koca dünyaya sigamadık.
Elimi albüme attım gözlerim doldu
Anılara bakarken geçmiş yol oldu
Yaşarken simsiyah saçım bembeyaz oldu
Siyah beyaz resimlere bakarken ömrüm son buldu
Şenay Bilgiçli İstanbul