İnsan, bu kadar pişkin olabilir.
Hani insaf ya hu! Dedirtecek kadar.
Ama maalesef gerçek bu. Durum böyle.
Emek yok, talep çok.
Samimiyet yok, ahkâm çok.
Görüntü; güzellik adına yalancı bir kisve.
İç ve dış kalıp boş.
Asalaklık, profesyonel meslek.
Borç isterken bile, alacaklı edası takınmak.
Borcunu unutup, hatırlatıldığında hiç borçlu değilmiş gibi ve hatta borç aldığı için alacaklı olmuş gibi rol kesmek.
Anlayamayabilirsiniz.
Doğru ama bu da doğru.
Gel de, çık çıkabilirsen işin içinden.
O evliya, sen sefil.
O allame, sen cahil.
O efendi, sen köle.
Ona hayhay, sana bay bay.
Çalışmaya ne hacet, iki sohbet kesmek, var cemaat bunu dikkate almak.
Bul üç beş safı, kur masalı.
Soy soyabildiğince.
Müslümanlar dikkat.
Sağda solda münafık kaynıyor.
Hem de takva istismarcısı kılığında, ehl-i tarik’le vekil rolünde.
Ne diyor büyük Rabbani:- Uçuyor görsen bak şeriatına. Aldanma uçup, kaçtığına, yakala ayaklarından vur, yere. Kırılsın kafası kolu, yaralansın sağı solu.
Ahlak yoksa çok şey yoktur zaten.
Çünkü ahlak; karşılıksız vermek, duymak, anlamaya çalışmak, fedakâr olmak, merhametle dolu olmak.
Yani, fani ikiyüzlülere göre bir elbise değil.
Ya dar gelir sıkar, ya bol gelir sırıtır.
Kolay kolay tanıyamaz, deşifre edemez, çözemezsiniz.
Eğer bir iş, bir alışveriş yapmadıysanız, bir ticaretiniz olmadıysa, öyle kolay kolay anlayamazsınız.
Kolay değil ticari ispat.
Ağır gelir çoğuna, kaldıramazlar, menfaatlerinin üstünde, bir tüyü bile taşıyamazlar.
Madde birden düşürür maskeleri, kuzu postu düşer, kurt çıkar meydana.
Diğer her şeydi, zaten hep bahane.
Para köle eder onları, varsa paran efendi eder seni, onlara.
Bakmayın kesilen ahkâmlara, varsa paranız ve yedirirseniz azıcık ucundan onlara, sığdırmazlar sizi yerlere, göklere.
Meğer siz neymişsiniz be abi.
Ben de ne yapayım bilemiyorum ama sert davranıyor ve de sert yazıyorum.
Amma velakin, ya tii’ye alıcam, ya kesicem selamı sabahı ya da hadi bana eyvallah…
erolyazıcı / ABBEYT ♥️
