ALLAH DEMEYE BAHANEDİR BU DÜNYA ALLAH DEYİNCE DAHA NEDİR BU DÜNYA?

ALLAH DEMEYE BAHANEDİR BU DÜNYA ALLAH DEYİNCE DAHA NEDİR BU DÜNYA?  
    
Geldik dünya denilen pazara... Bir kefen aldık, gidiyoruz mezara...
o kefenin ne cebi var... nede rengi siyah...

Hepsi bu mu yani? Elbette değil... Karla kaplı yollar bahara gider... Güneş unutulmuyor gecede... Her sabah yeniden doğuyor... Tohum unutulmuyor toprakta... İnsan da unutulmayacak mezarda... Kuru dallara can veren Allah, Kurumuş, çürümüş kemiklerimize de can verecek… Yeniden diriltip, yeniden yaratacak bizi de... Ruhumuzu, yeniden yaratılan bedenimize tekrar gönderecek... Ona ebediyet ve bekâ verecek... Hiç yoktan şu hayatı ve şu bedeni yaratan Allah (cc),bizi yeniden ikinci defa yaratamaz mı? O’nun sonsuz kudreti karşısında zerreler de, yıldızlar da birdirler... Hepsi birer emirber nefer hükmündedirler...
***
Ey ölüm! Biliyorum geleceksin... Ama ne zaman? Hepimizin içinde gizlidir bu merak... Bu tohum, bu çekirdek daha doğar doğmaz düşer içimize... Bir yandan “hoş geldin dünyaya” derler... Bir yandan da “bir fânî daha katıldı aramıza” derler...
***
Dünya bir değirmendir... Bu değirmenin çarkları döner... Gece gündüz hiç durmadan döner... Ağır ağır öğütür hayatı... Ve sırası gelen gider... Ununu eleyen, eleğini asar, gider... Değirmene gelen, sırasını bekler... Herkesin başında eceli nöbetini bekler...
***
Hangi yılın, hangi günü... Ve hangi günün, hangi saati... Belli değil... Başı sonu bellidir ömrün ama... Allah’ın ilminde bellidir… Vakti geldiğinde ne ileri ne de geridir... İki çizgi arasındadır hayatımız... O aralıkta yaşarız ve yaşıyoruz... “Ölüm büyük şey” diyor Sevgili Peygamberimiz (asm)... Kitaplar dolusu sırlar var bu mübarek sözde...
***
Geldi mi ölüm meleği, yalnız gitmeyecek... Bizi almadan gitmeyecek... Ölümde de hayat gibi, bir değil, binler sırlar var... Ne zaman geleceği belli olmayınca, hiç gelmeyecek sanıyoruz... Oysa hayatla beraber sunulan bir nimettir ölüm... Rabbimiz; hâşâ yaşatması zor olduğu için bizi öldürmüyor... Bilâkis daha harika ve hiç bitmeyecek bir nimete, ebedî saadete ve cennete mazhar etmek için bizi terhis ediyor... Terhis olan asker ağlamaz, sevinir dostlarıma kavuşacağım diye...
“Ölüm güzel şey! Budur perde ardından haber…
Hiç güzel olmasaydı, ölür müydü sevgili Peygamber?”

***
Bu fânî bedenle, bu fânî dünyada buraya kadar...
Bu hayat gidiyor, ama ebedî bir hayat geliyor...
***
Sorusu cevabından zor sorular vardır... Ölüm bunların en başındadır... Hiç düşünmemek olmaz... Arada bir hatırlamakla da olmaz... Ölüm her an gündemimizde olmalıdır...
***
hüseyin bey kolay gelsin star gazetesinde haftada iki gün dini konularda yazı yazmam için bana yardımcı olurmusunuz.

 

Biz onu ne kadar seversek, kendimize ne kadar dost bilirsek ve ona göre davranıp, ona uygun bir hayat yaşarsak ölüm de sevecektir bizi... Bakınız, Kur’ân-ı Kerîm’de Rabbimiz ne buyuruyor: “Melekler, onların ruhlarını tertemiz olarak alırken, ‘Selâm üzerinize olsun,’ derler. ‘İşlediklerinizden dolayı girin Cennete’” (Nahl Sûresi, 32)
***
Evet biliyorum... Bir gün geleceksin ey ölüm! Ama ne zaman... Kışta mı, baharda mı? Gece de mi, sabahta mı? Biliyorum, geleceksin...
Ey ölüm… Ey güzel ölüm... Gel benim dostum... Sen de olmasan, yandım... Şu dünyada yerimi ve yolumu şaşırdım... Gitmek için gelmişken... Burada kalacağım sandım...
Allah’ım, bana hiç lâyık olmadığım halde bu hayatı veren Sensin... Ölümü de bir nimet olarak veren yine Sensin. Beni gafletten uyandırdın... Gözümü ölümle açtırdın... Hayatımın kıymetini bildirdin... Yok olmaktan kurtardın... Sonsuz hamdler ve şükürler olsun Rabbim Sana...
***
Hz. Enes anlatıyor; Resulullah(s.a.v.) şöyle buyurdu: 
“İnsanların üzerine öyle bir zaman gelecek ki dininin gereklerini yerine getirme konusunda sabırlı / dirençli davranıp müslümanca yaşayan kimse avucunda ateş tutan kimse gibi olacaktır.”
(Tirmizî, Fiten,73; Ebu Davud, Melahim,17).

Efendimizin bahsettiği zaman ahir zaman fitnesidir. Ahirzaman fitnesi yıllarca süren ve şiddetine göre değişik safhaları olan uzun bir zaman dilimidir. Biz elbette ahir zaman fitnesinin içerisindeyiz.
Burada imansızlıktan söz edilmiyor, bilakis dini yaşamanın zorluğundan bahsediliyor. Demek zor da olsa yaşanıyor.. 

Nitekim ilgili hadisin bazı varyantlarında Efendimiz (s.a.v.); “o günlerde iyi bir iş yapan kimse, başka zamanlarda o işin aynısını yapanın alacağı ecrin, sevabın elli katını alacağını..” müjdelemiştir.
İyilikten hiç bir zaman zarar gelmez..
İnsanlar bilmesede "ALLAH" bilir...