Göğe ellerini kaldırıyorsun bir muhatap bulurum diye ama ellerini kaldırdığın yerde kesinlikle Allah yok. Belki putlaştırdığın Allah'ı resmettiğin için orada ona makam biçtiğin için ona ellerini açıyor yalvarıyorsun.
Allah içinde bir yerdedir. Allah için yer gök birdir. Kulları içindir yeryüzü ve gökyüzü. Şekilden münezzeh olan Yaratıcıya şeklen varıyorsun. Karşında görünmeyen kendinden biri gibi eğiliyor kapanıyorsun. Onu anmak için yaptığınız Camilere gidiyor içine girip secdeye kapanıyor anıyorsunuz. Bu uzaklaşmışlığın resmidir.
Bu yüzden Boyun eğmeyi ve Secdeyi Allah'tan başkasına, kullarına yapmaktasınız.
Allah içinde değilse dışındaki Allah kim bilir kimdir?
Allah'a tam güvenilmezse Allah ile bağlantınızda, iletişiminizde büyük gedik açmış olursunuz. Ucundan Rabb'e bağlanılmaz tam bağlanacaksınız bu da O'na tam güvenmenizle mümkündür.
Ayrıca Ona yönelirken kıble tayini yapmanız putperestlikle ilgisinin olduğunun kanıtıdır. Mekkeli müşriklerin kara bir yapıya dönmelerinin gaye kendi elleriyle yarattıkları putların yapının içinde bulunmalarıydı bu ayinin sünneti uygulamasını kendini Allah'a bağlı olduğunu iddia edenlerin geçmişin bu müşrik uygulamasını akletmeden sorgulamadan almaları onları tamamen yanıltmış bu sebeple Allah'a putperestler gibi put muamelesi yaparak tapınmışlardır. Allah'a yakınlığını kendin belirliyorsun. Sen O'na ne kadar yakın durursan O kadar sana yakın olacaktır. İçindeyse bu mümkündür. Anacak olduğunda hiç düşünmeden mesafe almadan olduğun yerde anmalısın biraz ötefe anayım diyemezsiniz anacağım derken bile zaten O'nu anıyorsun. Şekilsel tapınmaya gerek var mıdır sizce? Zihnen ve düşünüyor olmanız Onu anmak değil midir? Geçenlerde Geceleyin tek başıma hiçbir vaziyette korunmadan Bursa'ya yürüdüm benim yaptığım Ona boyun eğmek secde etmek değil miydi? Kallavisinden secdedir rükudur. Herkese şiddetle tavsiyemdir aslında ama görev vermemek adına gizli tutuyorum bu tavsiyemi. Allah ile başbaşa kalıp her anımla boyun eğdim secdemi ettim gün ve gece boyunca. Tam güvendim Ona. Başıma ne iş açılır düşünmeden yürüdüm ıssız karanlık ve aşırı sıcaklarda. Ona sadece güvendim. Müthiş bir ambiyans sağlatıyor bu durum. Tam merkezindesin Ona bağlılığın. Gece yürüyüşü (isra) Allah'a en yakın olduğunuz an denebilir. Sevdim bu işi.
