Bazan caddenin karşısına yürüyerek geçmek isterken beni gören arabalar durup yol verirler sağolsunlar..
Allah onlardan razı olsun..
Bana yol verdikleri için onlara hep kendimi borçlu hissettim,hissetmeye de devam edeceğim..
Bu borcumu nasıl öderim,bilmiyorum..
Rabbim beni zengin ederse..
Etmez de..
Edecek olsa,şimdiye kadar ederdi.Niye etmiyor,bilmiyorum..
Ama olur da ederse,benim de bir arabam olursa,ben de karşıdan karşıya geçen insanlara durup yol vererek bana yapılan iyiliği öderim inşallah..
Reno,Opel,Peugeot,Wolksvagen,Toyota,Ibiza gibi arabalar benim için durup yol verince,karşıdan karşıya geçiyorum.
Ama Volvo,BMW,Mercedes gibi arabalar bana yol vermek için durunca,eziliyorum..Sıkılıyorum..Mahcup oluyorum..
Hele ki son modeller ise utancımdan yerin dibine giriyorum..
Arabanın içinden geçmem için el işareti yapıyorlar, “Estağfurullah,siz buyrun..” diyorum..
Geçen gün karşıdan karşıya geçerken bir Porsche durdu ve bana yol verdi..
Yerimden kıpırdamadım bile..
O durdu,ben durdum..O durdu,ben durdum..Baktı ki geçmeye niyetim yok,bastı gitti..
Eğer boş bulunup,o Porsche’nin önünden karşıya geçseydim,hayatım boyunca kendimi asla affetmezdim.
O utanç beni yer,bitirirdi.
Bazan bir Ferrari’nin..Bir Bugatti’nin..Bir Lamborghini’nin durup da bana yol verdiklerini düşünüyorum da…
Durmazlar da..
Oldu ki,durdular..
Asla geçmem!..
Asla onlar dururken,onların önünden karşıya geçmem.
Haddimi bilirim,asla böyle bir saygısızlık yapmam.
Haaa…
Bilmeden,farketmeden,acelem var diye belki,benden daha değerli bir arabanın önünden karşıya geçmiş olabilirim.
Kul bu..Hata yapar..
Eğer böyle birşey yapmışsam,samimiyetle özür dilerim..
Biz,bizden büyük olana,bizden değerli olana her zaman saygı gösterir,hörmet ederiz.
Biz böyle gördük,böyle yetiştik……