Demirlerine çarşafları uç uca bağlayarak kurduğumuz çadırı kaybettim bugün ben.
Taş mutfakta, ince ince sarılmış dolmaları, kızarmış ekmek kokusunu kaybettim.
Buz gibi sularında elleri çatlamış kadının, annemden sonraki şefkatini yitirdim bugün ben.
Salıncağa karşılıklı binip, düello yaptığımız arkadaşımı, hacdan gelen saatlerimizi, bebeklerimizi yitirdim.
Kuzenimin motoruna üç kişi binip de, öne oturamadığım için küstüğüm, amcamın "kızımı üzmeyin. Derhal istediğini yapın!" Dediği çocukluğumu özledim.
Hayal meyal hatırladığım, porselenden motora binen kız biblomuzu özledim. Bendim çocuk aklımca o!
Amcan kızını vermezse Muallim" şarkısını, "Amcamın kızı yok, iyi ki ben varım" diye nazlandığım günlerimi kaybettim.
Ben bugün; bu kapının ardında, sadece amcamı değil, çocukluğumu da kaybettim!
(Amcamın anısına)
Seda Özlem Başpınar
