Birleşmiş Milletler, 21 Mart 2011 yılında Dünya Down Sendromu Günü ilan etti. Milyonlarca birey toplumu bilinçlendirmek ve farkındalık yaratmak maksadıyla 21 Mart’ta Down Sendromu hakkında paylaşımlar yapıyor. Down Sendromu’nda 21. kromozomun 2 tane yerine 3 tane olması bireyleri özel kılıyor. Sonuç olarak 46 kromozom yerine 47 kromozoma sahipler oluyorlar. Down Sendromlu bireysel uygun bir eğitim sonucunda toplum hayatına ayak uydurabiliyorlar.
DOWN SENDROMU NEDİR, ETKİLERİ NELERDİR?
Birleşmiş Milletler, down sendromlu bireylerin sorunlarına dikkat çekmek ve toplumda farkındalık yaratmak amacıyla 21 Mart’ı resmi ‘Dünya Down Sendromu Farkındalık Günü’ olarak tanımıştır.
Down sendromu bir kromozom anomalisi olup doğum öncesi tanı yöntemleri ile saptanabilmektedir. Vücudumuzda olması gereken kromozom sayısı 46 iken bu sendromda sayı 47’dir. Bu farklılığın nedeni; iki adet olması gereken 21. kromozomdan üç adet bulunmasıdır.
Down sendromlu bireylerin bilişsel, dil, hareket gelişimleri ile sosyal, duygusal ve iletişim becerilerinde olağan gelişim gösteren yaşıtlarına göre gecikmeler yaşanmaktadır. Bu nedenle çocukların en erken dönemde özel eğitim ve fiziksel rehabilitasyon ile desteklenmesi önem arz etmektedir. Bu bireylerin uygun eğitim ortamlarında, ihtiyaç ve özelliklerine uygun düzenlemeler yapılarak ve destekler sağlanarak pek çok başarı elde edebildikleri bilinmektedir.
Down sendromlu bireyler rehberlik ve araştırma merkezleri tarafından düzenlenen Özel Eğitim Değerlendirme Kurulu Raporu ile özel eğitim ihtiyacı olan diğer akranlarına sunulan tüm özel eğitim hizmetlerinden yararlanmaktadır. Bu kapsamda 36 aydan küçük down sendromlu çocuklar için özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde destek eğitim hizmeti verilmektedir. 36 aydan büyük down sendromlu çocuklar ise zorunlu eğitim sürecine dahil edilerek örgün eğitim kurumlarındaki eğitimlerine devam ederken özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinden de destek almaktadır. Bakanlığımızca sunulan eğitim hizmetleri ile bireylerin toplumsal yaşama uyumunu ve etkin katılımını sağlayarak yaşam kalitelerinin artırılması ve onların mutlu ve üretken bireyler olarak toplumla bütünleşmelerinin sağlanması hedeflenmektedir.