İnsan anne karnındayken düşünüyordu. Düşün deniyorda bir menem şeymiş gibi cesaret gerektiren birşeymiş gibi düşünmekten düşünmeye fark var da mesele düşünmek değil harekete geçmekte. Anne karnındaki düşünen bebek belki de düşünmesinin neticesinde kapalı kapıları zorlayarak hayata adımını attı.
Düşünmenin dili yoktur. Anne karnında düşünen bebek herhangi bir dil bilmez ama düşünür şimdi diyeceksiniz ki neden hatırlamıyoruz bir şey; unutuyoruz unutturuluyoruz.
Emin olun düşünüyorduk o dokuz ay zarfında da.
Ve bir dil bilmeden...
