… Eş / dost
İyi bir eş
Aile
Dost
İyi bir eşi olmalı insanın.
İyi bir ailesi. İyi çocuklar.
İyi bir dostu, bir arkadaşı.
Birkaç ta seveni.
Sağlığı da yerindeyse.
Bir de üstüne üstlük borcu da yoksa hiç kimseye.
Yük olmuyorsa eşe, dosta.
Az da faydalı olabiliyorsa hani.
Sayesinde üç beş kişide sevinebiliyorsa.
Kendisini gördüğünde, parlayan gözler varsa karşısında.
Değme keyfim değme.
İşte mutluk ve zenginlik.
Biri olsun.
Hep seni düşünsün.
Senin için sürekli bişeyler yapsın.
Üzülmeme dayanamasın.
Sevinmeme doyamasın.
Gözü hep üzerinde olsun.
Seni hiç terketmesin.
Senin için birşeyler yapabilmek için can atsın.
Mutlu olman için her şeyi yapsın.
Hep iyiliğini düşünsün.
Meyve hazırlasın.
Çay yapsın.
Su getirsin ve tüm bunları severek yapsın ve hiç yılmasın.
Sana pastalar – börekler yapsın.
Seninle gezsin – tozsun.
İşte öyle biri olsun
Şu kısacık hayatta.
Bir sen olsan yanımda – diyebileceğin biri olsa –
Dünyayı boş versem – kimseye ihtiyaç duymasam –
Bana yetse, ben de ona –
Ah o bir sen – neredesin be sen –
Bir bilsem de koşsam gelsem –
Çok göresim geldi,
Bi çıkıp gelsen...
O kimseyi bul:
Mutlak olarak her şartta güvenebileceğin,
Sözünü senet kabul edeceğin,
Senin hukukuna daima saygılı,
Gıyabında seni koruyan – kollayan,
İlgili,
Candan,
Sevgi dolu….
Neredesin sen…
erolyazıcı / abbeyt ♥️