ESKİCİ…
Kaavenin önünde oturmuş çay içiyorum.
Eskici geçti önümden itelediği arabasıynan..
“Eskici,beni kaça kalırsın?” dedim,
“Beş lira veririm” dedi.
“Az değil mi?” dedim,
“Satamam seni.En fazla sekiz liraya satarım,üç lira da ben kazanırım” dedi.
“O kadar mı eskidim,hiç işe yaramaz mıyım artık?” dedim,
“Çok eskimişsin.Bu halinle işe yaramazsın.Belki sehpa falan yaparlar.” dedi..
“Çok az..Mağazada benim yenilerim,en az 100-150 lira” dedim,
“Ama sen yeni değilsin.Kullanılmışsın.Kullanıp kullanıp bi kenara atmışlar seni” dedi..
“Doğru söylüyosun.Çok kullanışlı biriyim” dedim.
“Sen en iyisi belediyeye git,seni geri dönüşüme göndersinler.” dedi.
“Geri dönüşüme?.” dedim,
“Evet.Seni geriye,çocukluğuna göndersinler,orada daha mutlu olursun” dedi.
“Haklısın” dedim.
“Satma kendini boşver” dedi..”Acele etme.Biraz daha bekleyebilirsen,antika fiyatına gidersin” dedi.
“Aslında benim daha fazla etmem lazım.Ben zor bulunan biriyim” dedim.
“Yani özel biri misin?” dedi,
“Hayır.Telefonum kapalı.O yüzden zor bulunuyorum” dedim.
“Sana anılarımı satayım mı Eskici?..Eski ama güzel anılarım var” dedim.
“Ben ne yapayım senin anılarını?.” dedi.
“Satarsın..Güzel anıları olmayanlara satarsın.Kendi anılarıymış gibi hatırlayıp mutlu olurlar” dedim.
“İşlerin nasıl Eskici,iyi kazanıyor musun?” dedim,
“Sokaklarda dolaşmakla olmuyor.Artık herşey internet’ten alınıp satılıyor.Ben de artık internet’te eskicilik yapacağım” dedi..
“İyi fikir..” dedim.
“Tamam o zaman,ben gidiyorum” dedi,
“Gidersen git.Gelirken bana mı sordun?” dedim..
Gitti….