Türkiye’nin siyasi yapısı uzun yıllar DYP, CHP, MHP ve MSP olmak üzere 4 temel eğilim üzerinden irdelenirdi.
Sonrasında, partisinin içinde söz konusu bu eğilimleri buluşturan – kaynaştıran oluşumlar (ANAP gibi) popüler oldu ve iktidarı kazandılar.
Siyasi tablo da her canlı organizma gibi evriliyor.
Takip eden dönemde de, bu dört eğilimin keskin hatlarının yumuşadığına, etkinliklerinin zayıfladığına, yeni eğilimlerin ortaya çıktığına şahit olduk. (HDP gibi)
Başkanlık Sistemi ile birlikte, ilk zamanlar pek farkında olmasak da; Türk siyasi tarihinde yeni bir sayfa daha açılmış bulunuyor.
Son dönemde; irili ufaklı tarafların birleşmesiyle (yapay da olsa) oluşan 2 bloklu bir siyasi yapı var sahnede.
Yenilenen İstanbul Büyükşehir Belediyesi seçimi öncesinde bu yapı iyice pekişti.
Artık kimin hangi partili olduğundan çok; kimin hangi ittifak içinde yer aldığına göre renklendiriliyor insanlar. Önem arz eden de bu.
Görünen o ki bu süreç uzun süre daha yaşanacak.
Türkiye sağ-sol kavgası ile uzun yıllar büyük sıkıntılar yaşadı.
Yaşanan iç çatışmalardan dolayı, ülke olarak ‘her anlamda gelişmişlik’ kavramına odaklanamadık.
Birbirimizle kıyasıya didiştik durduk.
Ama netice olarak, düşe kalka bugünlere ve bugün ki seviyemize gelebildik. Yıkılmadık, yok olmadık.
Evrilmekte olduğumuz süreçte insanlık bambaşka bir döneme gebe.
Yeni dünya düzeninden, dünya nüfusunun azaltılmasından; ekonomide, bilimde, teknikte, teknolojide geri kalmış toplumların varlıklarını sürdüremeyeceklerinden söz ediliyor artık.
Yaşanmakta olanlar da bu söylemleri doğrular nitelikte.
Diyeceğim şu:
Belediye seçimini hangi tarafın kazanacağını öngöremiyorum.
Öngördüğüm şey; ülkemizde ittifakların oluşturduğu iki blok, yeni bir kavga – kaos dönemine girer, bunlarla oyalanır, değişen dünya düzenine ayak uydurmayı beceremez isek; karşı karşıya kalacağımız en önemli şey, gerçekten de ‘beka’ meselesi olacaktır.
Ve değişen şartlarda düşe kalka da olsa ‘yıkılmadık – yok olmadık’ diyebilme şansımız da bulunmamaktadır.