Sessizliğe hapsolmuş sözlerimi
Beni en iyi bilene.
Dilekçe diye yazıyorum.
Ey yâr
Seni emanet ettigim en güzel yere
Fatihalarla imzalayıp
Tövbe pullariyla yapıştırıp
Gönderen kısmını boş bırakıp
Tevekkül ve sabır kutusuna atıyorum
Ey yâr
Seni sende saklayıp
Hafaza meleklerinin hıfsına bırakıp
En güzele emanet edip gidiyorum.
Ey yâr.
Her gitme gitmek değildir
Bazen şartlar öyle gerektirir.
Kırgınlık yada kızgınlık değildir.
Kader bizi tekrar buluşturan kadar
Anılarla
Hoşçakal.
Eyyy yâr
Şenay İclek Bilgicli.İstanbul.