GİDERİM
Olağan yaşam sürecindeki her olayda
Sadece okuduğun kitaplardaki bilgini tatbik etmek yetmez !
yeri geldiğinde sitem yeri geldiğinde Meydan okumayı da bilmeli insan
Onun için sebebsiz
Yere bir anda küsüp gidersen,
Son defa yüzüne bakıp içini okur gülümser geçeri
Ben acı çektikçe incelip yetmez dediğimiz hissedersem,
Gemileri yakar ardına bile bakmadan krndimden nile vaz geçer giderimm
Hasretim bir tatlı sözle bir tebessüme,
İhtiyacım yok srndem başka bakacak güzel yüze,
Öyle muhtacım ki ılık ılık kulan nefesine,
Üfleyip içime akıtır geçerim
Bilirsin ki benimle kavga edilmez ,
Çünkü tat vermez
Hpş görülüyüm mütevaziligim herkesin dilinde ...
Mesela ,
Biri seni yenerim dediğinde
Yenersin derim ,
Çünkü burası dünya bu dünyada sahiler kadar adiler de var bilirim...
Biri seni her konuda geçerim dediğinde mümkün değil demem ,benimle önce eşit şartlarda olmam gerekir anca öyle fikirlerimi paylaşırım,
ypksa var git işine
Sen kendince hetkesi geçersin derim
Çünkü bu dünya her türlü hile hurda yeri bilirim...
Biri ben senden zekiyim dediğinde
Gülümseyerek doğrudur edebine, hayranım bu ne mütevazilik
Birz edep yahu
bilki insan dilinin altında gizlidir der
Niye ben aptalmıyım demem
Doğrudur derim ,
Çünkü bu dünyada her zeka farklı çalışır
Kimi çakallığı zeka sanır kimi insan kalmay
Biri alaiye edip kendince küçümsediğinde, atana bak
Varsa haya"ni hatırla der i
Gocunup neden niye diye sormam ,
Çünkü gerçekte cacık olamamış insanların
Bir tas yoğurt görünce
Kendini hıyar sandığı bir dünyada küçümseyen hiç bireşim büyümez bilirim
Küçümsedi diye bizden şey eksilmez
Acizliğini: ellerinin titreşimiden ,nefesin sıklaşından ses tonajından belli eder
Biri bana hakaret ettiğinde sinirlenmem ,Kötü söz sahibine aittir seviyemi sessizliği değmeyecek mırık bozamam zaman değerli dır derim
Çünkü kapasitesi ona yeten insanlara çocukken alamadığı terbiyeyi iki kelamla ben öğretemem
O yüzden benimle kavga edilmez
Dedim ya benimle kavga hiç bir kesme tat vermez
Evet delilikte ise Aşılmaz dağ olur yüreğim yüksek,
Sağımda çukurlar,solumda tümsek,
Ne yazar feleğe her gün yenilsek,
Sahşaönolsın der Tabutuma bir çivi çakıp geçerim
Güzüm gülümsesede İçimde bitmez kendimle istişare rem kabarırsa öfke,
Ruhuma ters düşer bu terim anlık bu tende.
Ve olgunluk seviyesine ulaşınca
kimseyle uğraşmaz
Kendini yetiştirememiş, sinsi, ikiyüzlü insanlardan uzaklaşır
Seni hasta edecek insanlarla birlikte olmaktan vazgeçer
O seviyeye ulaşınca kendine değer vermeyi öğrenir
Evet nazlanacak kimsen olmayınca, anlatamadıklarını yüreğinde gizlerken
Ağırlığı yüzüne yansır
Acıların gözlerinden akar ama, Halini soranlara "İYİYİM" der...
Günaydın ✍
