GÖKKUŞAĞI
Ömrümü yumak ettim, günleri örüyorum
Düğümlenip kalınca sabredip çözüyorum
Kucakladım renkleri, gökkuşağı gibiyim
Tüm renkler bana küsmüş, ben nereden bileyim.
Her ilmek sonsuz emek, ömür boyu sürecek
Sabrettiğim şeyleri, hiç kimse bilmeyecek
Nasıl olsa bu ömür bir gün olup bitecek
Tüm renkler bana küsmüş, ben nereden bileyim.
Artık ben de unuttum bütün güzel renkleri
Her yaşa ertelenen umut ve hayalleri
Sonbaharın sarısı sarmış da hüzünleri
Tüm renkler bana küsmüş, ben nereden bileyim.
Ayşe ÜNAL, İSTANBUL