GÖNÜL MECNUN OLMUŞ
Kırık bir masada kaldı vaatler
Boğazım da düğüm düğüm matemler
Feryadım figanım dağları deler
Gönül Mecnun olmuş çöllere düşer
Bir gölge misali umudum yanık
Kayıklar çekiyor yelkenler yırtık
Melek kanadında yük kırpık kırpık
Gönül Mecnun olmuş çöllere düşer
Ruhlarmı okşuyor sevdalı eller
Bulutlar nem kapar gözyaşım süzer
Azrail başımda nöbette bekler
Gönül Mecnun olmuş çöllere düşer
Karanlığı deler ay ışıltısı
Ruhu okşar uzaktan ney tınısı
Sana yaklaştırır doktor tanısı
Gönül Mecnun olmuş çöllere düşer
Söz Şenay Bilgiçli
