GÜL KOKULU YÂR
Yıllar geldi geçti
gelen giden yok
Sevda nedir dedim
tarif veren yok
Yâr mektup yollamış
zarfta pulu yok
Üstüne damlatmış
ter kokusunu
Derledim topladım
yâr diye güller
Sarıldım yâr diye
dikeni batar
Güle düşen damla
içine çeker
Yâr diye kokladım
sineme batar
Seherin bir vakti
bülbüller öter
Güllerin kokusu
kendine çeker
Özledim o yâri
hasretlik çöker
Teri güle düşmüş
yâr gibi kokar
Söz Şenay Bilgiçli
