HEBA EDİLEN ÜLKE KAYNAKLARINDA SADECE BİRİ
İcra yolu ile el konan araçlar, birden çok kimse arasında hukuksal durumu çekişmeli olan yediemine bırakılan mal, malzeme ve araçlar ile çeşitli sebeplerle gümrükte alıkonulmuş araçların varlığını bilmeyenimiz yoktur.
İcra yolu, yediemin veya gümrüklerce çeşitli nedenlerce alıkonulan mal, malzeme ve araçların (otomobil, kamyon, otobüs, motosiklet vs) depolandığı depo/arazilerde çürümeye terk edildiğini her birimiz bir şekilde görmüş şahit olmuşuzdur. Bu depo/arazilerde aylar, yıllarca bekletilen araçlar çürütülürken, diğer taraftan milyarlarca para ödeyerek bu araçların üreticilerinden yeni araç alınıyor, bu araçlar genellikle ithal ettiğimiz araç olduğu gerçeği dikkate alındığında, bu durumun; ülke kaynaklarını dışarıya aktarmayı doğurduğunu, ithalat-ihracat arasındaki açığı ithalat yönünde artırdığını ve ülke kalkınmasında negatif yönlü önemli bir rol aldığını söyleyebiliriz.
İcra yolu, yediemin veya gümrüklerce çeşitli nedenlerce alıkonulan mal, malzeme ve araçlarla ilgili savurganlığı önlemenin en önemli ve başlıca yapılması gerekli olan, “ama”sız “fakat”sız maksimum üç ay içinde gerek idari ve gerekse hukuki kararları verilmek sureti ile satışa sunularak ülke ekonomisine katılımını sağlamaktır. Bu iş; devlet memurluğunun hantal çalışma hayatı ile olamayacağı açıktır. Bu nedenle yasal bir düzenleme yapılmak sureti ile bu işin maksimum üç aylık zaman diliminde yapılmasının zorunlu olduğu, gerekli işlem ve eylemleri yapmayanlar hakkında yasal işlem ve/veya rücu işlemlerinin yapılacağı şeklinde “ama”sız, “fakat”sız bir düzenlemeye gidilmesi zorunludur.
Ülkenin derdi ile dertlenmeyen, milli ve yerli hassasiyetleri yok olmuş, emek yoksunu 21.Yüzyıl neslinin anlayacağı dil, hukuki mevzuatın “ama”sız, “fakat”sız olmasıdır.