… Hayata dair
ÖYLE İŞTE – HAYAT BU – BUNLARDA VAR İÇİNDE;
SİZİ GİDİ İKİYÜZLÜLER SİZİ!
İnsan,bu kadar pişkin olabilir. Hani insaf ya hu! Dedirtecek kadar. Ama maalesef gerçek bu. Durum böyle.
Yüzünüze gülen, arkanızdan demediğini bırakmayan, içten pazarlıklı insanlar vardır. Dost görünürler ama aslında sizi çekemez, başarılarınızı kıskanır, küçümserler.
Emek yok, talep çok. Samimiyet yok, ahkâm çok. Görüntü; güzellik adına, yalancı bir kisve. İç ve dış kalıp boş. Çıkarları söz konusu olduğunda yakınlık kurarlar,sempatik olurlar ama çıkarları yoksa sizi dikkate bile almazlar. İyi gün dostudurlar.
Asalaklık,profesyonel meslek. Bencillik abidesi gibidirler. Kendi menfaatleri söz konusu olduğunda gözleri başka bir şey görmez, akıllarına ‘karşı taraf’ gelmez ama sık sık paylaşmaktan, adaletten,insanlıktan, doğruluktan, erdemden bahsederler.
Bulundukları yere, ortama, şartlara göre şekilden şekle girerler ama ‘Çizgimi asla bozmam’ diye övünürler.
Kabadırlar. En yakınlarına kaba davranırlar, dışarıda ‘kibarlık budalası’denilebilecek kadar incelirler. El iyisidirler…
Borç aldıklarında bir türlü geri vermezler ama dürüstlükten dem vurmaktan da geri kalmazlar. Borç isterken bile, alacaklı edası takınmak. Borcunu unutup, hatırlatıldığında hiç borçlu değilmiş gibi ve hatta borç aldığı için alacaklı olmuş gibi rol yapmak uzmanlıklarıdır.
Anlayamayabilirsiniz. Doğru ama bu da doğru. Gel de, çık çıkabilirsen işin içinden. O evliya, sen sefil. O allâme, sen cahil. O efendi, sen köle. Ona hayhay sana bay bay.
Çalışmaya ne hacet, iki sohbet kesmek var, cemaat bunu dikkate almak. Herhangi bir becerileri, başarıları yoktur ama hayat dersi vermeye bayılırlar.
Yalancıdırlar. Kolaylıkla ve ardı ardına yalanlar sıralayabilirler ama ‘En sevmediğim şey yalandır’ hatta ‘Yalanım varsa iki gözüm çıksın’ derler.
Cimridirler. Ellerini ceplerine attıkları görülmez ama konuşurken; yardımlaşma, fedakârlık filan gibi konularda mangalda kül bırakmazlar
Bul üç beş safı, kur masalı. Soy soyabildiğince. Özleri ve sözleri bir değildir yani. Yeri gelir vatan - millet - Sakarya, yeri gelir din – iman onlardan sorulur ama içinde bulundukları topluma en küçük bir faydaları olmaz.
Müslümanlar dikkat. Sağda solda münafık kaynıyor. Hem de takva istismarcısı kılığında, ehl-i tarik’le vekil rolünde.
Ne diyor büyük Rabbani. Uçuyor görsen bak şeriatına. Aldanma uçup, kaçtığına, yakala ayaklarından vur,yere. Kırılsın kafası kolu, yaralansın sağı solu.
Ahlak yoksa çok şey yoktur zaten. Çünkü ahlak karşılıksız vermek, duymak, anlamaya çalışmak, fedakâr olmak, merhametle dolu olmak. Yani, fani ikiyüzlülere göre bir elbise değil. Ya dar gelir sıkar, ya bol gelir sırıtır.
Kolay kolay tanıyamaz,deşifre edemez, çözemezsiniz. Eğer bir iş, bir alışveriş yapmadıysanız, bir ticaretiniz olmadıysa, öyle kolay kolay anlayamazsınız.
Kolay değil ticari ispat. Ağır gelir çoğuna, kaldıramazlar, menfaatlerinin üstünde, bir tüyü bile taşıyamazlar. Madde birden düşürür maskeleri, kuzu postu düşer, kurt çıkar meydana. Diğer her şeydi zaten hep bahane.
Para köle eder onları,varsa paran efendi eder seni, onlara. Bakmayın kesilen ahkâmlara, varsa paranız ve yedirirseniz azıcık ucundan onlara, sığdırmazlar sizi yerlere, göklere.
Şu sözleri çok kere iyi insanların can sıkıntısı olarak duyarsınız: “Beni gördüğünde iltifatlar eder, aşırı yakınlık gösterirdi. Ben de ona hep iyi davranmışımdır. Ne zaman zorda kalsa, maddi - manevi yardımına koşmuşumdur. En yakın arkadaşıma beni kötülemiş. Hakkımda olmadık laflar etmiş. Ama sanki benim için o lafları eden kendisi değil. Halen oynamaya devam ediyor. İkiyüzlüymüş. Aynı ortamı paylaşmak zorundayız. Bu yüzden canım çok sıkkın.”
Meğer siz neymişsiniz be abi.
Bende ne yapayım bilemiyorum ama sert davranıyor ve de sert yazıyorum.
Amma velakin, ya tii’ye alıcam, ya kesicem selamı sabahı ya da hadi bana eyvallah...
erolyazıcı / ABBEYT ♥️