HAYATA KÜSTÜRDÜN
Eş dost arkamızdan güldü
Dalımda ki gülüm söndü
Ayrılıklar yolu böldü
Kader ağlarını ördü
Hep ağlattın güldürmedin
Acımadın dişim döktün
Ocağıma incir diktin
Hayata beni küstürdün
Bıktım artık yaşamaktan
Herkese dert anlatmaktan
Verem oldum ağlamaktan
Defolup git hayatımdan
Söz Şenay Bilgiçli