Her yıl tekrarlanan nakarat gibidir.
Sevgililer günü ve ben diğer özel olarak nitelendirilen günler gibi bugünü de sevmem.
Hiçbir şey çerçeve içine alınamaz kadar önemli olduğunu düşünürüm,sıradanmışlıklara ve tabulara karşı duruşumdandır belki de. aykırı asi oluşumdandır belki de ,çevremdeki olumsuzluklara duyarlı duruşumdan dır bilemiyorum.
Herkes istediği gibi düşünebilir ,
kabullenişe geçebilir veya benim gibi rededişlerde bulunabilir herkese saygımız var.
Bu biraz çevreye bakış açısından da belli olur dar bir çerçeveden bakmakla nasıl kısıtlı bakılıyorsa, dolaylı, detaylı geniş açıdan bakılmasıda çok farklı olarak görürüm.
Bakma ve görme meselesini ciddiye alanlar ne demek istediğimi anlayacaklardır.
Bu demogoji değildir, uyarı ve uyandırıcı bir unsurdur. Yazılanlarda kendine sonuç çıkartmadır.
Sevgi de böyledir tekelleşmeyecek kadar sıradanlaşmayacak kadar özel bir duygu olup, 364 gün değersizlik içinde olan toplumdaki çoğunluğun bir güne sevgisini sahtelikle göstermeye çalışmasıdır.
Eğitimlerde sevginin, ailenin ,kadının veya erkeğin yani kısaca insanın ötekileştirmeden değerli olunacak vasıflarıyla ele alabilsek bu günlerin önemi de ön sıralara çıkabilir.
Havanda su dövmeye benziyor çünkü şimdiki durum.
Kendimize, karşımızdakine değer verelim, kandırmayalım lütfen…
Duygularında içten olan bunu her zaman gösterebilen nadir insanlar,
SİZLERİ SEVİYORUM..
SEVGİ GÜNÜNÜZÜ KUTLUYORUM….
Emel Araz