Hani sokak ağzı vardır ya gevşek gevşek konuşanlar laubalikle adını saygı koydukları avam lakaplar kullananlar, mesela her önüne gelen abla,abi vs kelimelerle hitap edenler.
Bana hep itici gelmiştir İstanbul İstanbul olalı böyle cahillik görmedi.
her yerden göçün nedeni bu olmalı herkes her şeye cahil cesareti ile kalkışabiliyor.
Uyarı yapmak da çözüm değil anlayan bir kere de anlıyor zaten yetişme tarzı bunu gerektiriyor demek ki.
Burada yapılması gereken bu tür insanlardan mümkün olduğunca uzaklaşıp muhatap olmamak.
kişinin kendi anne babasından olma kardeşlerinde bunlar doğaldır ama hasbelkader bir araya gelmiş kişilerin bu tür davranışları çok itici.
Bunun yanı sıra yine aileden gelen alışkanlıklardan dolayı söylenen argo kelimeler kullanılması da soğutuyor insanlardan beni
sinirlendiriyorda.
Mesela şaşırma ifadesi olarak Oha veya farklı kelimeler kullanan insanlar var. Üstüne basa basa ne kadar avam bir kelime kim söylediyse ağızdan ağıza dolaşmakta anlamsızca.
Oturuşunu kalkışını bilmeyen insanlar çoğalmakta her geçen gün hele toplu taşımalarda büyüklerine yer vermeyen küstahlıkta olan gençlerden ve bunları savunan insanlardan nefret ediyorum.
Nerede eski saygılar sevgiler duyarlılık o kadar çok geride kaldı ki böyle insanlar karşınıza çıktığı zaman seviniyoruz.
Ben şahsen o kadar mutlu oluyorum ki böyle ender insanlarla karşılaşmaktan hassas ince ruhlu kaba olmayan insan ruhundan anlayan kırıcı değil yapıcı olan karşınıza çıkabilecek güzel insanlarla birlikte olmak güzel duygular oluşturuyor.
Artık ipin ucu kaçmış , zincirler boşalmış durumda hangi birine yön verebilirsin hangi birine uyarabilirsin ki sadece uzak durmakta yarar var diye düşünüyorum .
Ben de onu yapıyorum nerede saygısız laubali kendini bilmeyen insanlar varsa muhatap olmadan geçiyorum yanından kolayını böyle buldum değiştirmeye artık uğraşamam enerjimi tüketemem böyle kişilerle.
Ailede yapıldı mı karşı çıkarım çok sert çıkışlarım olabilir beden dilimle anlatamıyorsam eğer hatta çok da kırıcı olabilirim.
Herkes haddini bilecek nerede nasıl davranılması gerektiğini öğrenecek yoksa benim yanımda yer alamaz.
NOKTA.
KENDİNİ EĞİTMEDEN GELME YANIMA...
Emel Araz