Tam da sahilden adalara bakıyorken,manzaranın güzelliği içime akıyorken yükseldi siyah dumanlar,içime tarifsiz acılar yüklendi birden. Akdeniz geldi gözlerimin önüne; Kaplumbağa lar çiçekler, böcekler daha neler neler. Daha yeni sönmüşken koca koca yangınlar, acıları yüreklerden silinmemişken başladı Heybeliada orman yangını.
Bir kucak dolusu su alıp denizden Heybeliada’ya atasım geldi o yangını söndüreyim diye. İtfaiyenin siren sesleri çınlattı Kartal sahillerini, dumanlar yükseldikçe içim kan ağladı. Çaresiz izledim uzaktan Heybeliada’yı gözlerim ıslak,
Kanatlarım olsaydı keşke, veya ağzıma doldurup deniz sularını adaya üfleyecek nefesim. Olmadı bu kez korkulan, büyümeden söndürüldü çok şükür, bu kez ucuz atlattık.