Alacağımız kararlar için ne yapmamız gerektiğine dair, bazen belirsizlikler yaşarız. (Bence çoğunlukla belirsizlik yaşıyoruz ama şu an ‘bazen belirsizlik yaşıyoruz’ diyerek iç sesimi yine dinlemeyeceğim.)
İşte tam da bu anlarda iç sesimiz devreye girer. İç ses, kimi zaman hafif bir fısıltı, kimi zaman da güçlü bir çağrı olarak kendini hissettirir.
Ancak, iç sesimizin doğrularını dinlemek her zaman kolay değildir. İç sesi duymazdan gelmek daha kolay gelir.
Konu hakkında yanlış adım attığınızı söylese de iç sesiniz, onu dinlemeden devam edersiniz.
Toplumun, ailenin veya arkadaşlarımızın beklentileri, iç sesimizi bastırmamıza neden olabilir. Buna rağmen, iç sesimizi duymamak, bizi iç huzurdan uzaklaştırır.
Yanlış yolda olduğumuzu hissettiğimizde, genellikle iç sesimizi görmezden geliriz. (çünkü onu dinlememenin çekingenliğini yaşarız)
İç sesimizin bize rehberlik etmesine izin vermek, cesaret ister. Kararlarımızı onun doğrultusunda şekillendirdiğimizde, hayatımızda denge ve uyum sağlamak daha mümkün hale gelir. (İç sesimi dinlemediğim için denge kuramadığım doğrudur.)
GİT - KAL - YANLIŞ - DOĞRU. İç sesimiz aslında bize bunları söyler.