İSTANBUL ŞİİRİ

Yedi Tepe Üzerinde Yedi Dünya,Yedi Renk,
Herbiri Ayrı Güzel, Hepsi Birbirine Denk,
Boğazın Sularını Kucaklayan Kıyılar
Yok Böyle Bir Güzellik Ne De Böyle Bir Ahenk.

Topkapı “Yı Selamlar,Ayasofya Camisi
Sultan ‘Ahmetten Gelir İçli Bir Ezan Sesi
Gökyüzüne Uçuşur,İnsanlara Dost Kuşlar
Tarihi Yarımada, Dunyamızın İncisi.

Çemberlitaş Sütunu Güneş Gibi Parlıyor
Sırla Dolu Tepeler,Bir Tarihi Saklıyor
Süleymaniye Mahzun,Koca Sinan’ı Özler
Şen Galata Kulesi, Bak Şehri Kucaklıyor.

Dünya Şehri İstanbul,Fatih’ın Hediyesi
Aynı Adla Anılır Muhteşemdir Tepesi
Görenler Büyülenir,Aşık Olur Kimisi
Mehtapla Dans Ediyor,Üsküdar Kız Kulesi.

 

 

Yavuz Sultan Tepesi,Ne De Diktir Yokuşu
Kıskandırır Herkesi Manzaralı Oluşu
Gönülleri Isıtır Balat’da Çay Molası
Yolumuzun Üstünde Bak Cibali Kapısı.

Mihrimah Tepesi’den, Gemilere Bakılır,
Aksaray’daki Surlar,Marmara’ya Açılır,
Şarkı Türkü Meşkleri, Sokaklara Yayılır,
Nasıl Söylesem Bilmem, Anlatılmaz Yaşanır

İstanbul Yüreğime; Sığmayıp,Coşan Nehir
Benliğımde Bir Sevda Dudaklarımda Şiir,
Her Zaman Söylediğim,Şarkımsın Dinlediğim
Yalnızlığı Yaşatan Ve Unutturan Şehir..

 

  Ayşe ÜNAL- İSTANBUL
                                     

Yorum Yaz
  • UYARI: Konuyla ilgisi bulunmayan, hakaret içeren cümleler veya imalar, inançlara saldırı, şiddete teşvik yorumları onaylanmamaktadır.