Hayatlarımızdaki hataları görmemiz, fark etmemiz ile birlikte yaşam kalitemiz de yavaş yavaş değişmeye başlar.
Kendimizle başlar her şey kendimizi önemsememizle verdiğimiz değerle.
Karşımızdaki kişi bugün vardır yarın yoktur sen kabul ettiğin sürece vardır.
Seçicilik yapmak gerek her zaman arkadaş çevremizde, iş çevremizde, özel hayatımızda bizlere denge getirsin vede huzur .
Hiçbir zaman geçmiş için keşkelerle kendimizi suçlamayalım, yormayalım , bunların olmasını bizler istedik, olması gerekiyordu ve yaşadık hepsi bu…
Hayatı daha iyi tanıyabilmemizi sağladılar, onlara teşekkür etmemiz gerek.
Çözmeye çalıştığımız konular elbette devam edecek buradaki fark bunları algılayacak bilinçlerimizin, farkedişlerimizin de yükselmesi…
Kendimizden emin ve tek rakibimizin kendimizin olduğunu unutmadan karşımızdakinin sadece ederi kadar olduğunu bilerek , iyi niyetlerimizden dolayı istismara açık olmamamız gerekiyor.
Yönümüzü değiştirmek amaçlarımızı, zevklerimizi, isteklerimizi paralel düzeye getirmemiz gerekiyor .
Değiştirmek bir şeyler katabilmek karşı tarafa gerçekten çok zor herkesin bir yaşam anlayışı var, yetiştirilme tarzı var,bilinci var, algıları var, IQ’su var yani var da var.
Uyum sağlayabilenler yanımızda sağlayamıyanlar ise uzağımızda olması gerek..
Önce ben demeden, biz olgusu oluşmuyor. Değer verdiğinde karşılığını alamıyorsan bırak gitsin.
Toplumsallık adına yapmamız gerekenlerin sınırları belli, kendi adımıza kişiselleştirirsek kararlarımız sadece bizi
ilgilendirir.
İnançlarımız, umutlarımızın sonucunda bizim karakterimizle oluşur. böyle mutlu olmak varken boş insanlarla uğraşmak niye?
Sevgiler……
Emel Araz