KENDİNİ NE SANIYORSUN
Düştü bembeyazdı sevda perdemiz
Siyaha boyandı gönül evimiz
İçimizde buruk kaldı neşemiz
Bilmem kendini sen ne sanıyorsun
Bir yudum sevgiyi çok görüyorsun
Sıcacık el olup okşamıyorsun
Sevdayı gönlüme akıtmıyorsun
Bahçemde gül olup dökülmüyorsun
Bilmem kendini sen ne sanıyorsun
Bir yudum sevgiyi çok görüyorsun
Kalbime vurunca oklar silkindim
Kendime geldim de azcık irkildim
Sevdam firar etti kendime geldim
Bilmem kendini sen ne sanıyorsun
Bir yudum sevgiyi çok gõrüyorsun
Söz Şenay Bilgiçli
