Sizin evinizde kitap var mı?…
Benim evimde var..Kimse bana “Vay kitapsız!” diyemez…
Evimin bir odasının üç duvarı boydan boya kitaplarla kaplı…
Yanlış anlaşılmasın,duvar kağıdı gibi kitapları duvara yapıştırmadım,kitaplık aldım,raflara dizdim…
Önce odanın o kısmına akvaryum koyayım dedim,balıkçıları dolaştım,japon balığı bulamadım.”Abi,mevsimi değil” dediler…
Kayınbiraderim, “O köşeyi,şark köşesi yap ” dedi..
Sonradan zengin olanlar,zenginlik oturana kadar ne yapacaklarını bilemezler,ben de o durumdayım.”
“Şark köşesi” fikri kafama yattı..Diyarbakırdan,Mardin’den falan gelen olursa,o köşede ağırlarım,yabancılık çekmezler diye düşündüm..
Ama sonra benden ikibuçuk sene önce zengin olmuş bir arkadaşım “Sen” dedi “Bu köşeye kitaplık yap..”
O da,ondan dörtbuçuk sene önce zengin olmuş bir arkadaşının evinde görmüş,o da,oturdukları apartmana yeni taşınan bir profesörün evinde görmüş…
Profesöre ailece hoşgeldine gitmişler,profesör onları salonda,kitaplığın önünde ağırlamış,kendisi de arkasını kitaplara vererek oturmuş,o görüntüden etkilenmiş.Profesörden daha zengin olduğu halde,kendisini onun karşısında ezik hissetmiş,kendine güvenini sağlayana kadar,geçici bir süre için evine kitaplık yaptırmaya karar vermiş,evinin üç odasının bütün duvarlarını kitaplarla kaplamış..
Hatta bir tavsiye üzerine,tuvalete,
klozetin yanına küçük bir kitaplık yaptırıp,tuvaletini yapmakta zorlananlar için,heyecanlı,polisiye kitaplar koymuş..
Arkadaşım beni onun evine götürdü,kitaplığını gösterdi…
Ama ne güzel olmuş bir görseniz…
Kitaplığın en üstteki rafına beyaz kapaklı kitaplardan dizmiş iki sıra..
Onun altındaki üç sıra,kahverengi kapaklı kitaplar..
Ondan sonraki dört sıra kırmızı kapaklı kitaplar..
Sonraki iki sıra,mavi kapaklı ansiklopediler…
Bir renk cümbüşü,uyum harikası,dekorasyon mucizesi…
Yerdeki halı,pencerelerdeki perdeler,koltuklar,terlikler,herşey kitaplarla son derece uyumlu..
Ayrıca her raftaki kitapların kalınlıkları da aynı..
Elinde cetvelle kitapçıları dolaşmış,yüz tane iki santim,yüz tane üç santim,yüz tane dört santim kalınlığında kitaplar almış,kalınlıklarına göre raflara dizmiş.Bakıyorsun,arada sırıtan tek bir kitap yok..
“Ayrıca,kitaplar beni kültürlü de gösteriyor..” dedi..
“Bak şimdi,kitaplığın önünde durayım,bana bir bak!”
Gitti,kitaplığın önünde durdu,hakikaten de,sanki o gitti,onun yerine başka biri geldi..Sanki derin bir profesör,geniş bir bilim adamı,dünyayı yalayıp yutmuş,herşeyi bilen bir düşünce adamı sanki..
Şaşırdım kaldım.
İnsan,o derece önemli biri gibi görünüyor kitapların önünde..
“Bir de arkamda kitaplar olmadan bak!” dedi.Kitaplığın yanından ayrıldı,o anda bütün önemi kayboldu gitti…
Ben de o zaman karar verdim,evimin büyük bir odasının üç duvarını kitaplarla kapladım,kitapların renklerine uygun halı,perde,mobilya aldım,odayı bir görseniz,bir canlandı,renk geldi,kalite geldi..
Eve gelen misafirleri kitaplığın olduğu odada ağırlıyorum,arkamı da kitaplığa vererek oturuyorum,kendimi en az yüzde seksenbeş fazladan önemli biri gibi hissediyorum,neredeyse bir o kadar da hissettiriyorum..
Bir arkadaşım “Sen bu kitapları okuyor musun?” diye sordu..Kitaplar aynı zamanda okunabiliyorlar da,biliyorum.Açıp baktım içlerinde ne var diye,birtakım yazılar var,herhalde onlar okunuyor..
Ama hiç vaktim yok.İş hayatım çok yoğun,zenginlik çok yorucu,kitaba ayıracak zamanım yok.
Bazan hafta sonları,çekeyim raftan bir kitap,çıkayım balkona,açıp okuyayım,gelen geçen beni kitap okurken görsün “Ne kadar önemli bir şahıs” desinler istiyorum ama raftan bir kitap alsam,öteki kitaplar yana yatacak,kitaplığın görüntüsü bozulacak,bütün odanın tadı kaçacak diye korkuyorum..
Dekorasyon bir bütündür,parçalanamaz……