Öyle sessiz öyle alımlıydın ki bahçemde
Diğer ağaçlara en güzel benim dercesine
Küçük penceremden baktım sana gizlice
Sen görmeden bilmeden.
Hafif rüzgarda salınirdin sessiz sessiz
Her mevsim ayrı bir güzeldin.
Yazın turuncu çiçeklerinle
Derken büyüdü çiçeklerin meyvaya durdu
Büyüdükçe büyüdün dahada güzelleştin
Meyvalarin dalında al bir gelin gibiydi
Birazda kibirliydin sanki meydan okurcasına
Gözlerimi alamadığım nar ağacı
Gizlice seni izlerken gün be gün
Ruhumun buzları erirdi sanki
Sonra birden sonbahar geldi
Sararıp döküldü rüzgarda salınan yaprakların.
Bomboş kaldı dalların
Kibrinden eser kalmadı
Derken kara kış gelip bastırdı.
Meyvaların dalında al gelin gibi sarkarken
Üzerine karlar yağdı
Ben küçük penceremden izlerken seni
Neden ölüm gibi kokarsın küçük nar ağacı.
Donmakmıydı seni bukadar korkutan
Yoksa ölmekmiydi
Ben sana sen bana bakarken
Bir çok kuşlar geldi geçti dalından
Sen hiç donup ölme nar ağacı
Derken birgün çok soğuklar oldu
Sen üşümüş yanındaki beyenmediğin asmaya sıkıca sarılıp ısınmaya çalışırken minik serçeler dalında en güzel serenatlarıni senin için söylüyorlardı.
Neşe içinde daldan dala konarak.
Sen sakın ölme bahara az kaldı.
Küçük nar ağacı.
ŞENAY İÇLEK BİLGİÇLİ İSTANBUL