Kuyulara sığamıyorum
Adımı çağırıyor kuyular
Bir çocuğun ağlaması kadar
Acıklı duyuyorum adımı
Gölgemin bile yabancıyım bu diyarda
Bilinmez yolculuğumun
Korkularına yenik düşüyor aklım
Yine de düşüyorum yola
Acılar akıyor damarlarimda
Rengi solgun damarlarına çekiliyor bedenim
Yarına kavuşuyor ırmak
Sereserpe dökülürken, dağları ovaları aşarak
Anılmaya muhtaç başa tâc anılarımı kutsuyor suyuyla
Kapılar açılıyor ömrüme sonsuz kapılar
Davet eden gizemli sese yöneliyorum
Dalıyorum içime. İçim derin…