Aklıma geldiğinde gözlerim yaşarıyor. Gözlerim yaşarmasın diye aklıma getirmemeye uğraşsamda çoğu zaman neyi aklıma getirmemem gerektiğini bilmemin gereksizliğinden tamamen kendimi bırakıp ağlıyorum onu düşünüyor olmam güzel de daha çok güzel olan onun hâlâ hafızamda yeri olmasıdır. Aklıma geldikçe onu yaşatıyorum yaşıyoruz birlikte yaşlanıyor gözlerim ve ben yaşlanıyorum gittikçe önü alınmayan bir hızla. Bir düşüncedir gidiyor bende onu düşündüğüm zamanlarda aynı zamanda onun da beni düşünüyor düşüncesinden hep onu düşünme isteğim şiddetle doğuyor ve hep onu düşünmekle geçiyor günlerim. Düşünüyor olmakta güzel. Ya hiç aklımda olmasaydı. Aklımdan hep çıksaydı ve aklım çıksaydı nolurdu sonum hiç düşünüyor muyum bunları. Hep işim gücüm leyla’yı düşünmek. Düşüncesizlik etmemin cezasını çekiyorum yıllarca ah zamanında düşünseymişim bunca düşünmezdim neden yeterince düşünmediğimin nedenlerini.