Manevi körlük, bireylerin hayat yolculuğunda en büyük engellerden biridir.
Kıbleye yönelip de başkalarına sırtını dönenler, ibadetlerine rağmen toplumsal sorumluluklarını unutanlar, aslında içsel bir körlük içinde yaşamaktadırlar.
Bu yazıda, Kur'an ve hadislerde tanımlanan manevi körlük halleri üzerinde durarak, gerçek iman ve vicdanın ne denli önemli olduğunu vurgulayacağız.
Unutmayalım ki, her bireyin hayatında aydınlık bir yol seçmesi, sadece kendisi için değil, tüm toplum için büyük bir değere sahiptir.
"-Kıbleye yönelip de yetimlere ve fakirlere/muhtaçlara sırtını dönen kimsedir.
KÖR;
- Allah (CC) için secde eden ama kullarına karşı büyüklenen kimsedir.
KÖR;
-Camide ilk safta namaz kıldığı halde, açları düşünmeyen ve hakkı söylemekte uzak olan kimsedir.
KÖR;
-Her gün sadaka verebilecek durumda iken, (sadece bazı günlerden) bir gün sadaka veren kimsedir.
KÖR;
-Yemek (yemeyip) oruç tutan, ancak haramdan oruç tutmayan (haramdan sakınmayan) kimsedir.
KÖR;
-Kâbe’de tavaf eden, ama fakirlerin etrafında tavaf etmeyi unutan (bir anlamda onlarla hiç ilgilenmeyen) kimsedir.
KÖR;
-Namaz kılan, oruç tutan, sonra ticarette, alışverişte insanları aldatıp dolandıran kimsedir.
KÖR;
-Namaz kılan, -ancak- namazı kendisine fayda vermeyen kimsedir."
KÖR;
-Dinde -kendi- işine geleni alan, işine gelmeyeni terk eden kimsedir.
KÖR;
-Her şeyi anlayıp bildiğini sanıp ta, hiçbir şey bilmeyen kimsedir..."
KÖR;
KÖR OLMA, KÖRELME
-böyle manevî körlükten uzak durabilen,
Gerçekleri idrak eden, hayatın ve alıp verdiği nefesin hakkını vermeye çalışan,
Gayret eden hakiki müminlerden olalım inşeeallah