Ne zaman banyo’daki lavaboya gitsem,lavabo’nun üstündeki aynaya bakmadan edemiyorum.
Bakmayayım desen,karşındaki kocaman aynadaki karaltını farkediyorsun,gözucuyla da olsa bakıveriyorsun..
Ben de hergün aynada defalarca, her bir çizgisi çile sembolü,yaşam tecrübesi de olsa,ihtiyar bir yüz görmek istemiyorum.
Diyorum ki..
Hani,ellerini altına tutunca akan sensörlü musluklar var ya?
Hah işte onun gibi,baktığın zaman gösteren sensörlü ayna yapılamaz mı?…
Ya da ne bileyim,
Günde üç sefer gösteren ayna olabilir..
Belediye otobüsü gibi günde üç sefer belli saatlerde gösterir.
Mesela,sabah sekiz’de,
Öğleden sonra ikide,
Bir de gece onbir’de,onar dakka gösterir,sonra kapanır.
Birini kaçırırsan,bir sonraki saati beklersin..
Aynaya çok sık bakmak insanı megaloman yapar.
Ya da benim gibi yaşlıysan,moralini bozar.
Nasıl fikir??
“Zaman ayarlı akıllı ayna”
Veya,
Sadece baktığın zaman gösteren”Sensörlü ayna”
Böylece ayna da,bakılmadığı zaman boşa aymamış olur…
Medeniyeti ileriye götürecek başka fikirlerim de var ama şimdilik bende kalsın..
Ne sensör,ne ben söyleyeyim…
Mizah Yazarı
