Ne zaman güldüm

Ah o boynumun borcuydu
çağla bakışları/yüreğimde hançer
Ihlamur kokulu saçları tel tel
dökülmüş yüzüne
güller kızarır gülünce

Ormanları koynuna saklamış
Uzaklara, umutlarını
Ceylânlarını ürkek/dağların ardına
Dağlar ki dumanı başında
dağlar ki azâmetle durur karşımda.

Ah o ömrümü örseleyen
bu kederin ağına düştüm.
Düşlerim suya düştü, su derin
Ellerimle keder eğirdim ördüm
Ah unuttum en son ne zaman güldüm…

Yorum Yaz
  • UYARI: Konuyla ilgisi bulunmayan, hakaret içeren cümleler veya imalar, inançlara saldırı, şiddete teşvik yorumları onaylanmamaktadır.