İnsanın kendisiyle ettiği savaşı, kavgayı hiç kimseyle yapmaz.
Kendisiyle hesaplaşmasıdır bu
söyleyemediklerini hırsını öfkesinin hesabını vermesidir.
Parçalandığı yerden parçalarını topladığı duyuramadığı çığlıklarının sesidir bu.
Yıkılıp yıkılıp destek almadan ayağa kalkışıdır bu.
Yapamam artık bitti derken bir mucize ile hayata tutunup küllerinden tekrar doğuştur bu.
Uykusuz gecelerin sonunda sabaha umutlarla sarılarak uyanışıdır bu.
Yılmadan tekrar tekrar başlayıp hayata sıkıca sarılışlarıdır bu.
Hayattaki dik duruşunu sürdüren başaran insanlar ancak bunu yapar kimseye boyun eğmeden ödün vermeden kendine yaslanarak yürüyen insanların işidir bu.
Geriye bakıldığında onca geçen zamanda geçirilen evreler yaşanmış bitmiştir artık önünde hep bir yarın vardır Bir de bugün.
Her geçirilen zorlu günlerin sadece hayata kattıkları kalmıştır geriye.
Artık gurur duyma zamanıdır,kendinle barışma zamanıdır. sevmek kendisiyle başlar insanın.
Seviyorsa kendini hayattaki her duruşuna da saygı gösterir.
Tercihlerini yapar seçmelerini, seçilmekten önce kullanır.
Artık sadece kendinin gördüğü başkasına ispat etme gereği duymadığı bir kahramanıdır hayatın.
Kimsenin göremediği göstermek istemediği gizli silahıyla kötülüklerle dolu niyetlere verdiği en güzel cevaptır bu.
Emel Araz
