NORMAL OLMAK, ANORMAL Mİ?
İyi olmak, normaldir.
Kötü olmak anormal.
Anormal olan, iyi olmamaktır.
Mesela insanların iyiliğini, düşünmek, kimseye yük olmamaya dikkat edip, faydalı olmaya gayret etmek üstün bir öncelik değil, sadece normal bir davranıştır.
Aksi; birilerinin kötülüğünü düşünmek, birilerinin aleyhine faaliyet, çaba ortaya koymak insana sıkıntı, üzüntü, stres veren zor ve zahmetli bir hal, düşünce ve eylemdir ve de anormaldir.
İyi bir şeye “iyi” demek normal, “kötü” demek anormaldir.
Normal olmak, anormal değildir; anormal olmakta normal değildir.
Çalmak, çırpmak normal değildir.
Aleyhte konuşmak, haset etmek, haksızlık yapmak, insanlara tuzak kurmak, vurmak, kırmak normal değilse; normal bir hayatta, böyle bir ortamı normal görmek te normal değildir.
Diyeceksiniz ki sen normal misin?
Eğer dersen, derim ki:- senin durumuna bağlı.
Normal bir dostluk, anormal şartlara bağlı olmamalı.
Arkadaşımı normal şartlarda bulabilmeli ve yine normal ortamlarda onunla arkadaşlığımı devam ettirebilmeliyim.
Kahvelerde bulunan, meyhanelerde devam ettirilen, bilmem nerelerde keyiflendirilen hangi arkadaşlık normal olabilir ki?
Normal olmak kolaydır. Zor olan, anormal olmaktır.
Anormal olmak insana epey zor da gelir. Çünkü insan fıtratı normaldir.
Kolay mı öyle anormal olmak.
Anormal olmak için genel normları olumsuz yönde aşan, taşkın ve sapkın bir tavır ve yaşamı “hayatım” diye yaşayacaksın.
Sevgiden, saygıdan, vefadan, temiz gözyaşlarından, adaletten, mutluluktan uzak bir hayat.
Anormal olmak, normal; – normal olmak anormal ise işte o zaman alt üst, üst alt oluyor. Yol çıkmaza, çıkmaz açmaza gidiyor. Çözümsüzlük hal, hal ruhsuzluk, ruh boşlukta kalıyor. ve ölümüne yalnızlık, mutsuzluk…
Sevemiyor, nefret ediyoruz.
Aldatmayı akıl, zulmü kuvvet, ne olursa olsun, işi nasıl olursa olsun kıvırmayı maharet sayıyoruz. Bunu normal karşılayan – hiç normal olabilir mi?
Namus, şeref, dostluk cömertlik, yardımlaşma aptallığın bariz işaretleri olarak görülüyor/sa – böyle bir ortam normal sayılabilir mi?
Acımamak, sırt çevirmek, para kazanmak için her yolu mubah görmek, insanları alaya almak ilericilik,
İnsanlara hizmet etmeyi bir erdem olarak görmek, kul hakkından korkmak, mahkeme-i Kübra var – ona göre neler yaptığımı iyi ölçmeli/biçmeliyim demek gericilik, yobazlık oluyor.
Bu nasıl bir akıl tutulması – nasıl bir yozlaşma:- ve bu hiç normal görülebilir mi?
Bilmem acaba bunları yazdığım için
Ben normal miyim?
erolyazıcı / ABBEYT ♥️