Prensiplerdir insanı insan yapan.
Ne istediğini bilmek gerektiğinde hayır diyebilmek sırf insanlar mutlu olsun diye istemediklerini yapmamaktır.
Kimse kimseyi mutlu edemiyorken bencilliklerle bir yere varılmayacağını insan karşısındakine davranışlarıyla öğretebilmeli kendisini kabullendirmeli diye düşünüyorum.
İnsanoğlu genlerinden gelen nankörlüklerle yoğrulmuş olarak geliyor, bir de hayat şartları fesatlık, kıskançlık gibi olguları yerleştirince üstüne yaranabilmek sevilebilmek uğruna karşısındakinin kuralına ister istemez uymaya çalışıyor.
Hiçbir zaman bunlardan olmadığım için her daim şükrediyorum kendime. Çocuklarımı da kendim gibi yetiştirdiğimi biliyorum o yüzden rahatım istemedikleri bir şeyi kesinlikle yapmayacaklarını çok iyi biliyorum.
İyi insan olmak bunlardan oluşmuyor daha çok karakterinden alıp götürmekte.
Sisteme ayak uydurduklarını zannedenler çok büyük yanılgı içinde olduklarından haberleri bile yok.
Kişiliklerinin zedelendiği her geçen gün ruhsal olarak çöktüklerini görebilselerdi hemen kendilerine gelip bir dur derlerdi davranıslarına.
Çevremde buna benzer bir sürü insan var,
Üzülerek kaygı ile izliyorum her birine akıl vermek bana göre değil sorulursa fikrimi söylerim o kadar.
Devam ettiklerini de görünce kişiliğimden ödün vermemek adına uzaklaşıyorum ister istemez.
Bana zararı dokunacak her ne olursa olsun farkındalığım, algılarım hep açık oluyor.
Çevrem belki bunu bende çok eleştiriyor ama benim umurumda bile değil ne kadar az insan o kadar çok mutluluk olacağının bilincindeyim.
Kararlarımın arkasındayım her ne olursa olsun ister yanlış ister doğru yaşayan ben olduğum için hepsini kabul ediyorum ve de onaylıyorum.
Her yaşananların bana doğruları getireceğine eminim bunları yaşamazsam zaten hayatı öğrenmiş sayılmam.
Yaşananlardan dersler çıkartmak bir daha tekrarlanmamasını sağlamak tır amacım.
Ben ya çok sevilirim veya bir o kadar nefret edilirim.
Bu durum beni ayrıca çok motive ediyor , ne kadar çok nefret edilirsem o kadar doğru yolda olduğumu biliyorum.
Sahtece sevilmektense nefret edilerek kıskanılmayı tercih ederim ve bu hep böyle devam etti yaptıklarımı sağlayamayan kişiliksizlikler beni kızdırdıklarına zannettiler ama ben onlara mutlulukla cevap veriyorum ve teşekkür ediyorum iyi ki böyle yaptınız da sizler gibisini tanıma fırsatı buldum, böylelikle değer verdiğim insanlar ortaya çıktı.
Herkes aynı kefeye koyulmamalı yanlış doğrularla,düzler, eğrilerle bir arada olmamalı.
Teşekkür ediyorum beni farkındalığıma ulaştıranlara teşekkür ediyorum ve şükrediyorum her durumumdaki yaşanılan yasatılanlara.
Ya dibine kadar yaşamalı bu hayatı her şeyiyle veya yaşadım hiç dememeli sahteliklle.
Yüzeysel yaşamlar bana göre değil çevremde artık böyle kişilikleri barındırmadığım için zorlanmıyorum. Belki o kadar kalabalık değilim ama az ve öz olarak mutlu, huzurluolarak yaşamıma devam ediyorum.
Sizlere de tavsiyem hiçbir zaman yaptıklarınız için pişmanlık duymayın teşekkür ederek farkındalığınızı arttırarak ne yaptığınızın bilincinde olarak yolunuza devam edin.
Sevgiler her birinize....
Emel Araz
