ŞAFAK SÖKTÜ UYANDIM SONUNDA
Sonbahar gibi geçmiş ömrüm anlayamadım
Giderken ardından mendil sallayamadim
Düşreken daldan son yaprak koklayamadim
Ayrılık rüzgarı esmiş sarilamadim
Ömrüm hazan olsada sana kıyamadim
Bir kez olsun sarılıp sana doyamadım
Ecel gelmiş kapindaymiş anlayamadım
Nasılsın deyip kapını yoklayamadim
Ben geliyorum arkamda sevdamız kalsın
Sevdiklerim sevenlerin beni yad etsin
Gökkubbede hosbir sefam kalsın
Aşkın gözyaşını bilenler hatırlasın
Sevdiceğim karşılasın İrem bağında
Sevenlerin ugurlasın vuslat yolunda
Beyaz laleler açmış bekliyor solumda
Şafak söktü rüyadan uyandım sonunda.
Şenay Bilgiçli