Taşlara dedim ki; ben bu aralar çok bunalıyorum beceremiyorum eskisi gibi bazı şeyleri, dedim.
Taşlar bana dediler ki; “ayy saçmalama kuzum ya!!! niye beceremeyecekmişsin bak bi bize. Her birimiz ayrı kayalardan yar’lardan kopup geldik buralara. Ama kimse nereden geldiğini unutup bozulmadan, sabırla, irili ufaklı, taşlı kumlu, birbirimize uyum sağladık, kenetlendik.
Bak!! Renk renk, boy boy, desen deseniz. Herkes ikinci bir emre kadar, olması gereken yerde, olması gerektiği gibi öylece duruyor. “Hadii asma bakalım suratınııı!!! Bak istersen denize sor” dediler.
Deniz de zaten bizi dinleyip dururmuş ?hemen konuya atladı.? Şenay gülüm bak bi bana. Şu üstünü örttüklerime bak hele!!! Sen benim canımı sıktın ama ben de senin üstünü örtmiycem hadi bakalim ne halin varsa gör diyor muyum? Bak hele bak istersen, şöyle bi geri gidip geleyim de bi daha bak!!! Gördün mü? Demiyorum, diyemeemm. Çünkü nizam vaarrr, intizam var.?
Haa!! şu gördüğün kendiliğinden benim dışımda olan kayalar var ya, onlara öyle emir verildi, onlar midye sığınağı da o yüzden dışarıdalar.?
Hadi bak biiiii, çok ayıb oluuyooo ama, şu masadaki gadınlaa falan sana bakıyorlar bak, hadi bi gülüver bakiiimmm, hadi canım benim, bir, iki, üç, ce’ eeee dedi.? Ben de kayıtsız kalamadım, uzatmadım artık hiç, gülüverdim gitti…?
Hayırlı cumalar?✋