“Depremden bile kendisine yarar çalışan fırsatçılar… Nasıl bir vicdan sahibisiniz?” diye soran Şahin, “Hiçbir vatandaşımız bunları yaşamayı hak etmiyor. Türkiye, her şeyin en düzgününü hak ediyor. Lakin bu sarsıntı anında bile ne bir kontrol ne bir denetim ne de vatandaşına sahip çıkabilen bir iktidar var” dedi.
Şahin’in aktardığı mektup şöyle:
‘AFAD’dan kimse gelmedi, gönüllülerin elinde materyal yoktu’
“Deprem sonrası kendi ailemin can güvenliğini sağladıktan sonra Samandağ’a gittim. 7 katlı apartmanımız yıkılmıştı. Ailemden 10 kişi enkaz altındaydı. AFAD ile görüşme sağladım lakin kimse gelmedi. İstekli Mersin grubu geldi fakat ellerinde materyal yoktu. Yardım istediğim vakit kriz masası oluşturacaklarını söylediler. Ne dediysem dinlemediler ve bir sonuç elde edemedik.”
‘Başımızı sokacak bir çadır bile yok’
“Amcamı ailenin eforlarıyla 2 gün sonra enkaz altından çıkardık. Babamda yaralıydı. Sarsıntının birinci birkaç günü Hatay Devlet Hastanesi ve üniversite hastanesinde kalabalık nedeni ile tedavi edemediler. Pansuman yapıldı ve ‘Elin kesilme ihtimali var’ deyip yolladılar. İki hastane çalışıyordu. Her iki hastaneye gittiğimizde sedyeler yetişmiyor, ölüler kaldırımlara atılmış bir haldeydi. Zelzelede tüm malvarlığımızı kaybettik. Başımızı sokacak bir çadır bile yok.”
‘AFAD otele, otel AFAD’a gönderdi’
“Ailemi daha inançlı bir ortam diye düşünerek bir otele yerleşmek emeliyle Antalya’ya götürdüm. Kelamda fiyatsız faydalanılacaktık. Kayıt yaptırmak istediğim sırada, otel vazifelisi otele yerleşmek için AFAD’ın yazı vermesi gerektiğini söyledi. AFAD otele, otel AFAD’a gönderdi. O acılı halimizle nereye müracaat edeceğimizi bir türlü öğrenemedik. Daha sonra da biz tanıdık aracılığı ile öteki bir otele yerleştik.”
“Jandarma, ‘Ne yaparsanız yapın’ dedi”
“Evi taşımak istedik. Bir taşıma şirketi ile anlaştık. Müsaade işini çözmek istediğimiz sırada Jandarma Özel Harekat’a gittik. ‘Biz görmedik duymadık, gidin ne yaparsanız yapın’ dediler.”
Nakliyeciler yüksek ölçüde para istedi
“İlk tuttuğumuz şirket; iki eleman ve asansör olarak bizden 15.000 TL aldı. Yarım saati bile doldurmadan yalnızca birkaç eşyayı indirdi. Kalan öteki eşyaları indirmek için bu sefer öbür bir şirketle anlaştık. O da Mersin’e kadar 26.000 TL istedi. Asansörü yoktu. Merdivenli asansöre 6.500 TL ödedik fakat asansörcü beklemedi. Öbür bir merdivenli asansör bulduk, 3500 lira ödeme yaptık.”
‘Mersin’de yıllık 160 bin lira kira parası talep edildi’
“Daha sıkıntımız bitmedi. Mersin’e yerleşmek zorunda kaldık. Bu sefer konut kirası olarak yıllık 160.000 TL para talep edildi. Lakin pazarlıkla 140.000 TL’ye indirdik ve başımızı bu meskene sokmak için peşin ödemek durumunda kaldık.”
‘Kızımı hâlâ okula kaydedemiyorum’
“Kızım Bahçeşehir Koleji’nde okuyordu. ‘Mersin’de konuk öğrenci alınacak’ dediler. Okul, ‘Kontenjan doldu’ diye karşılık verdi. Okullar açılmasına karşın kızımı hâlâ okula kaydedemiyorum. Halbuki sene başında Hatay Bahçeşehir Koleji’ne gelecek yıl için 95.000 TL para ödemiştim. Cebimizdeki her şeyi almaya devam ediyorlar. Lakin bu acılı anımızda bile en ufak problemimiz üzülerek tabir ediyorum ki çözülmüyor.”
‘İmar ünitesi 8 kata kadar müsaade verdi’
“Hatay’da bu yıkımların sorumlusu yalnızca müteahhitler değil… Belediye başkanlığı vazifesinde olan imar ünitesi, benim oturduğum Odabaşı Mahallesi’nde en fazla 3 kat olması gerekirken 8 kata kadar müsaade verdi. Cumhurbaşkanı kararnamesi ile de ayrıyeten imara açılmaması gereken yerler imara açıldı. Münasebetiyle bir tek kusurlu aramak üzere bir fikir içerisinde değilim.”
Hibya Haber Ajansı