Bir çocuk ağlıyor gözyaşları sel olmuş
Babam nerede anne.
Cephede oğlum
Bu seslerde ne kulağımı tırmalayan.
Bu yanan ateş bu duman neyin nesi
Bak Ödevim de bitti anne
Okulumu ögretmenlerimi arkadaşlarımı özledim.
Cephe neresi anne
Babam neden gelmiyor.
Hani bana bisiklet alacaktı..
Babam artık gelsin ben bisiklet istemiyecem anne..
Korkuyorum sarıl bana anne ??
Savaş neden hep çocukları vurur
Bu ihtiras bu hırs neden.
Savaşı zengin amcamı çıkarttı
Biz fakiriz neden babam cephede anne
Ben bisiklet uçurtma istedim diyemi
Gökyüzü neden kızıla boyanmış
Uçurtmalar uçmasın diyemi..
Savaş nedir anne
Güm güm güm?
Bir çocuk ağlıyor
harabeye dönen
Evlerin arasında diz çökmüş annesine sesleniyor uyan artık acıktım anne
Beliki bu bir oyun değil
Herkez ölüm uykusunda
Kimse saklambaç oynamıyor.
Ortalık kan ve ceset kokusu
Ellerinde silahlar
Kan kusuyor düşman ordusu.
Yeter artık dursun bu savaşlar
Çocuklar kalem tutsun.
Gözlerinde mutluluk olsun
Anneler ağlamasın
Çocuklar yetim kalmasın
Askerler masumlar ölmesin.
Krallar konuşmasın
Kimse bayraksiz yurtsuz vatansız kalmasın.
Durdurun artık bu dünya bu yükü kaldiramiyor
Çocuklar ağlamasın..derken yankılandı bir ses daha..
Güm güm sesleriyle??
Bir çocuk saklanmış duvar dibine.
İzliyor korkunun seslerini.
Anlıyor artık saklambaç oynamadığını
Ellerindekinin su tabancası değil kan saçtığını
Ölümün ayak seslerini duyuyor sonra
Göz yaşlarıyla gökyüzüne bakarak.
Oysa adını babası barış koymustu.
Hep barış görsün diye.
Yıldızlara bakıp barış istiyor .
Dünya denen gezegenden bir gözyaşı daha düşüyor boşluğa.
Ve bir yıldız daha kayıyor gökyüzünden hüzünle……
ŞENAY İÇLEK BİLGİÇLİ İSTANBUL…
Savaşlar için bugün kaleme almış olduğum şiirim.
Savaşlar olmasın çocuklar ağlamasın