SELÇUK AKBABA
Selçuk Akbaba vefat etti.
O, benim çocukluk arkadaşım. Sınıf arkadaşım. Arkadaşımdı.
Önce inanası gelmiyor insanın. Ama bakıyorsun ki gerçek,
İnanmak istemesende.
Garip oluyor insan, garip bir durum da zaten.
Gençti, dinçti, sağlıklıydı. Ani oldu.
İNNE LİLLAHİ VE İNNE İLEYHİ RACİUN (DÖNÜŞ ANCAK SANADIR)
Dönüşümüzün bizi var edene olacağını biliyoruz.
İmanımızdan dolayı teslim oluyor ve dua ediyoruz.
O, hani daha dün sağdı, selamlaşmıştık ve ama artık sonsuza kadar yok.
İsmetin kahvesinin önünde, bir sandalyenin üstünde, bir ayağını kalçasının altına almış ve öylece oturur ve gelen geçenle selamlaşır halde çoğu zaman hatırlarım.
Onu herkes tanır, sever.
Herkes onun mert, cesur, bileği güçlü, cömert bir dost olduğunu bilir.
Hiç unutmam, bir gün beni de dostça ve tatlı bir ısrarla Güner abinin karakolun yanındaki lokantasına götürdü ve bir güzel yemek ısmarladı.
Ne kadarda mutluyduk.
Sınıf arkadaşıydık. Birlikte kavgalar etmiş, top koşturmuş, caddelerde volta atmıştık.
Hep çok bakımlı idi. Çok dürüsttü. Çok yardımseverdi, cesurdu.
O aynı zamanda tam bir Pendik sevdalısı idi. Ve Pendik’in çok önemli, bilinen simalarındandı. Pendik’te onsuz artık.
Birbirimizi hep sevmiştik, saymıştık. Hukukumuz hep güzeldi. Onunla hiç bozuşmadık. Birbirimizi gördüğümüzde, yüreğimiz hep muhabbetliydi.
Ah Selçuk.
Üzgünüm. Kardeşimi kaybettim.
Ben ona dua ediyorum.
Rabbim onu rahmetinle karşıla. Günahlarını mağfiret et. Kabrini nurla doldur ve cennet bahçesi eyle.
Mekânı cennet olsun.
erolyazıcı / ABBEYT ♥️