"13 Kasım 2024
Saat gece ikiyi geçiyor. Mutfaktan su içmeye gider gibi, yazma ihtiyacıyla uyandım. Zaman geçtikçe, yıl yıl, yazdıkça geliştiğimi hissediyorum. Yazar olma yolunda adımlar attım ama varmak için hâlâ uzun bir yol var önümde. Bu yolculuğun başındayım; tıpkı gecenin karanlığında ilerlemek gibi.
Bu saatlerin kendine has bir dinginliği var, karanlığın içinde saklı az da olsa bir aydınlık... Bu aydınlığın kollarında buluyorum kendimi, sanki beni sıcak bir yatağa çeker gibi, ruhumu sarmalayan bir sükûnetle. Üşümüş yüreğim yavaş yavaş ısınıyor ve huzurun etkisiyle gevşiyor.
Bu huzur bana söylenecek şeylerin olduğu bir dil veriyor; içimdeki sözler, kimseye duyurmadan dökülmeye başlıyor, yalnızca gecenin tanıklığında, sessizce.
