GÖNÜL
Yüksek dağın karı beyazdır beyaz,
Sabah erken vakit havası ayaz,
Gün ortasında hava ısınır biraz,
Akşam vakti her yer turkuaz.
Ben yüksek dağım, dağda ben’im biraz,
Sabah vakti üşütür beni ayaz,
Günün güneşi bakılamayacak kadar beyaz,
Akşam vakti her yer turkuaz.
İçimdeki fırtına ne yapsam durmaz,
Çay, kahve iç semde içim ısınmaz,
Dünyanın çilekeşiyim hatırım sorulmaz,
Ayar derki; her şeye rağmen gönül kırılmaz.