Hep bir şeyler bir şeyleri örtmekte, bizler ise düzeltmeye çalışmakla geçiyor hayatlarımız.
Belli edemediklerimizi ifade edemediklerimizle...
Üzülüyoruz belli edemiyoruz üzülecekler diye.
Kırılıyoruz belli edemiyoruz kırılacaklar diye.
Seviyoruz belli edemiyoruz ayıplanacak diye.
Mutsuz oluyoruz mutluymuş gibi yaparak yaşıyoruz sahtecilikle.
Söylemek istediklerimizi tam anlatamıyoruz çünkü gerçekten dinleyecek insanları da bulamıyoruz.
Sakinmiş gibi yapıyoruz aslında içimizde volkanlar patlamakta.
Sırf başkaları üzülmesin yanlış anlaşılmamak adına hangimiz
doğruluklar içinde yaşayabiliyoruz ki.
İşte garip bir dünyada korkularımız içinde özelde, tüzelde ,genelde.
Her şeyi içinde yaşamak gibi.
İyi tarafına gelince hırsımızı,öfkemizi, törpülemeyi öğreniyoruz süreç içinde.
Önemli olan bunu doğru ifade edebilmekte.
Sevgi ile kalın.
Emel Araz
