Tükendi iklimim kirpiğimden öpseysi bahar can bulurdu toprağımın moru Kuşlar çekip gitmezdi ülkemden Çok şeyler öldü dünden kalan yaprağın yeşili, dalı ağacın Kuytuda öpüşen aşıkların soluklanmayan nefesi … Dili yok ki yalnızlığın…