USTA
Tarihi taşlardan oluşmuş
Yıkılmıs bir şehir gibiyim
Asil sessiz ve gururla ayakta duran
Kalbim demini almış bir çay gibi
Viran olan gönlümün bam teli ses verir
Herkesle dost olunmazmış ve usta
Çay içilecek kişi başka
Dost başkaymiş meğer
Yarı yolda yarım bırakılınca anlıyor insan
Ahhh ne usta
Ne sen sor nede ben söyliyom
Yüzümdeki çizgiler mi
Onlar çikmaz sokağın yol haritası
Kader tokadını atıp belimi büksede
Hiçbir zaman menfaat uğruna kimseleri satmadım
Duruşumdan ve asaletimden ödün vermedim usta.
Şimdi yıkılmış şehrin sokaklarında yanlız ve gururla ayaktayım usta.
Sanmistimki ben iyiysem herkes iyi
Öyle değilmiş be usta
İnsanlar vefa dostluk nedir unutmuş
Sevgiler tozlu raflarda asılı kalmış
Üç kuruş için dost vurmuşlar usta.
Menfaati yoksa dönüp bakmamamiş bile.
Ne sen sor ne de ben söyliyim usta.
Bu devran böyle gelmiş böyle gider usta.
Şenay İçlek Bilgiçli İstanbul 8.1.2002