Yalan söylemeyi bıraktım..
On senedir yalan söylemiyorum.
Hem de hiçbir konuda..
Çünkü yalan söylemek,korkaklıktır..
Gerçeğin sonuçlarından korkan insan yalan söyler.
Herşeyi yakıştırırım kendime,hatta kumaş pantolonun altına spor ayakkabı giymeyi bile yakıştırırım ama korkaklığı yakıştıramam.
Ağır yalan,hafif yalan,beyaz yalan siyah yalan,pembe yalan,kahverengi yalan,ne kadar yalan varsa hepsini bıraktım.
On sene önce bir bıraktım,bırakış o bırakış..
Daha önce de bırakma denemelerim olmuştu ama sonra yine başlamıştım.Ama sonra kesin bıraktım.Bir daha yalan söyleyeceğimi hiç sanmıyorum..
Ama bazan öyle canım çekiyor ki…
Üç-beş arkadaş biryerde oturuyoruz.Aman Allahım,nasıl sallıyorlar..Nasıl uyduruyorlar..Nasıl yalan söylüyorlar..
Onların yerine ben utanıyorum.
Bir tanesi,öyle bir askerlik anısı anlatıyor ki,yüzelli sene askerlik yapsan o kadar anı çıkmaz.
Biri çapkınlık anılarını anlatıyor,sanırsın uluslararası porno yıldızı..
Öbürü,gençliğinde dövdüğü adamları anlatıyor,toplamı yaklaşık Lüksemburg nüfusu kadar.
Dinliyorum..
Bozulmasınlar,keyifleri kaçmasın diye inanıyormuş gibi yapıyorum,bir yandan da içim gidiyor.
Bir tane de ben söylesem..
Tek bi tane..
Bi dal..
Bi taneden ne çıkar ki?.
Ama yok..Olmaz..Yapamam..Söyleyemem..
Tek bir yalanla,dürüstlüğünü kaybedersin.
Bıraktın mı,tam bırakacaksın.Ağzına sürmeyeceksin.
Bugün yalanı bırakalı tam 9 sene 8 ay 12 gün oldu.
Sayarsan bırakamaz mışsın ama kesin kararlıyım.Bir daha asla yalan söylemem.
Yalan keyifli bişey.Söylerken zevk alıyorsun ama sonra birikiyor birikiyor,vicdanda sızlama yapıyor,geceleri rahat uyuyamıyorsun.Ortaya çıkacak diye korkmak da,cabası..
Çok şükür kurtuldum o naletten.
Tavsiye ederim.Ertelemeyin.Karar verin,birdenbire bırakın.
Hemen bir hafta içinde ruhunuz kendi kendini temizlemeye başlıyor,kendinizi hafiflemiş hissediyorsunuz….