... yalnızlık

... yalnızlık

 Yalnızlığa dair ortak duygu/düşünceler

. Anladım ki asıl yalnızlık kimseye güvenememekmiş.

. Anladım şimdi ben, hüzün geceleri, geceler yalnızları seviyor.herkes gider, yalnızlık kalır

. Anlaşılmadığını anladığında yalnızlaşır insan ve anlar ki allah kerim

. Asıl yalnızlık, kimseye güvenememek.

. Bazen birer birer gider insanlar, bazen bir anda

. Bazen hatta çoğu zaman, herkes kendine göre yanlış anlar. Ve sen yalnız kalırsın.

. Bazen insan, hayatının en güzel günlerini/yıllarını yalnız geçirirde – bilen bile olmaz

. Bazen istemeden yalnızlaşır insan, bazen çok isteyerek

. Bazen sessiz, sessiz, bazen çığlık çığlığadır, yalnızlık

. Benim sitemim sensizliğime değil yalnızlığıma

. Biliyorum, doğruluk yalnızlıktır. Ve bu bedele razıyım

. Birilerine, en çok ihtiyaç hissettiğinde, yalnızsan –ürperirsin- ne gözünün yaşı diner ve de öyle bir üşürsün ki, sesin bile titrer.

. Dayan... Yalnız olan, bir sen değilsin...

. Doğruların, en ağır imtihanı yapayalnızlıktır.

. Dokunmayın bana, yalnızlığım sızlıyor

. Geceler yalnızların sırdaşıdır

. Gerçekte, gerçekten yalnızız.

. Hatalarınızı örten biri – birileri yoksa, yalnızsınız, çıplaksınız, sahipsizsiniz. O zaman, hata yapmamaya dikkat et.

. Herkes ağlar- herkes üzülür- yalnız değilsin...

. Herkes gider, yalnızlık kalır

. Herkes onu terk ediyor ve o, yapayalnız sabahlıyor.

. Kimsemiz varsa, biz niye yalnızız

. Kimsenin sizi, gerçekten sevmemesi ne acı

. Sevgisiz – yalnız kalmanın nasıl bir acı duygu olduğunu - ne olduğunu, sen nerden bileceksin?

. Yalnız kaldık. Gerçek bu. Alışa alışa yaşayacağız…

. Yalnız kalmaya alışınca, herkes fazlalık gelir.

. Yalnızlığım bana kalsın – onu kimseyle paylaşamam

. Yalnızlığıma bir çalım attım - sattım - kaçtım - saklandım: aaaa birde ne göreyim yapayalnızım

. Yalnızlığımı kimseyle paylaşamam - o benim en sadık aşkım

. Yalnızlığımı uyutuyorum.

. Yalnızlığımı yalnız bırakmak istiyorum

. Yalnızlığımı yalnız bırakmıyorum – bu vefa beni yapayalnız etti.

. Yalnızlığımı yalnız bırakmıyorum – bu vefa beni yapayalnız etti.

. Yalnızlığımla yapayalnızım. Koyun koyunayız. Isıcakız.

. Yalnızlığın acısı – kalabalıkllar içinde daha dayanılmazdır…

. Yalnızlığın acısını sadece yalnızlar bilir

. Yalnızlığın çığlığı – sessizliğin çığlığından daha şiddetlidir

. Yalnızlığın en iyi arkadaşını buldum. Sessizlik. Ve yalnızlığa en çok yakışan şey – tatlı bir hüzün. Deymeyin keyfime

. Yalnızlık bazen yavaş yavaş gelir, bazen bir anda

. Yalnızlık çok acı, yok ki yalnızlığın dosttan başka ilacı

. Yalnızlık denen neme nem bişey var ki bırakmıyor bir türlü yakamı…

. Yalnızlık dipsiz kuyu – düş düş düşüyorsun da sonu gelmiyor

. Yalnızlık içimi acıtıyorsun, üşütüyorsun ve beni çok kızdırıyorsun. Yeter artık bi beni yalnız bırak artık.

. Yalnızlık işte… yalnızlar anlar beni

. Yalnızlık kıskançtır, kalabalıklardan çeker alır seni, kimseyle paylaşamaz

. Yalnızlık nasıl bir şey bilir misiniz? Boğazına bir şey takılır da sırtına vuracak bir el bulamazsın. Yani yalnızlık, çaresizliktir.

. Yalnızlık o kadar can acıtır ki – feryada bile gücün/takatin olmaz

. Yalnızlık öyle bir dosttur ki, asla seni terk etmez. Yalnız bırakmaz. - her an onunla baş başa – yalnız kalabilirsin. Yani bildiğin – yalnızlık işte

. Yalnızlık üşütür mü –?

. Yalnızlık yalnız yakalamasın insanı- karabasan gibi çöker üstüne

. Yalnızlık yine ağır bastı – sol yanım acıyor

. Yalnızlık, dipsiz kuyudur. Düşen çıkamaz.

. Yalnızlıktan korkmaya başladım.

. Yürek acıyor, burun sızlıyor, göz dalıyor, söz dökülüyor, takat bitiyor, yalnızsa ve sevilmezse insan – yaşarken ölüyor

. Bir çay yap kendine

Kendini sev

Sakın üzülme

Aldırma

Alışırsın yalnızlığa- her şeye

Hayat böyle bir şey

Anla işte

. Anlayan yok, susuyorum

Dinleyen yok, konuşmuyorum

Arayan yok, saklanmıyorum

Seven yok, …

. Yemek, yemek için

Yolda yürümek için

Bir kimseye ihtiyaç duymak

Ya da duymamak

. Yalnızlık bazen yavaş yavaş gelir, bazen bir anda

Bazen sessiz sessiz, bazen çığlık çığlığa

Bazen birer birer gider insanlar, bazen bir anda

Bazen istemeden yalnızlaşır insan, bazen çok isteyerek

. Doğru davrandıkça – dosdoğru olmaya çalıştıkça – adaletli olma konusunda titizlikle durdukça yalnızlaşıyorum.

Buna rağmen insanlar yanlış yapmaya çalışıyorlar.

İzah edemiyorum.

Anlayamıyorum.

Nasıl davranacağımı, ne söyleyeceğimi bilemiyorum.

Ve bunu ne kimseye anlatabiliyorum ne de anlatsam da kimse anlıyor…

bazen kendi kendime düşünüyorum da gerçeği ağız tadıyla paylaşabileceğim –doğru dinleyecek ve değerlendirebilecek hiç kimsenin olmayışı benim için asıl zül bu.

Allah var, yoksa delirirdim.

Çatlardım.

Onun beni anladığını ve tüm olayın gerçek yüzünü bildiğini ve onun tarafından her an izlendiğimi bilmek beni çok rahatlatıyor.

. İnsanlar arasında güven kaybolunca.

Bencillik başrol oynamaya başladı.

Yalnızlık krallığını ilan etti.

Muhabbet, afili bir sessizlikle yer değiştirdi.

Menfaat, yardımlaşmayı kalbinden bıçakladı.

İyiye dair ne varsa, güvensizlikle yok oldular.

Kötülük hâkim oldu.

Var mısın? terse çevirmeye.

Yapabilirsin.

Yapacağın şey için hiçbir yardıma ve hiç kimseye ihtiyacın yok.

Ne mi yapacaksın?

Çok kolay.

Güvenilir ol.

Güvenilir ol ki hayat güzelleşsin.

İyilik ve güzelliklerle yaşam tekrar canlansın, neşelensin.

. Rabbim yalnızlığımı sana şikâyet ediyorum.

Sevdiklerinden uzaksan,

arayan soranda yoksa

vefa kaybolmuşsa,

nankörlük sarmışsa dört bir yanı,

ilgi kaybolmuşsa,

güven, buharlaşmışsa,

sevgi, dilde oyuncak olduysa,

sımsıkı sarıl yalnızlığına

– gölgen terk eder de o terk etmez seni asla

erolyazıcı / ABBEYT ♥️