Yaya geçidinde bekliyorum,caddenin karşısına geçeceğim..
Bir araba adam yerine koymadı,durması gerekirken,durmadı geçti..
İkincisi geçti..Üçüncüsü geçti..Dördüncüsü geçti….Beşincisi durdu..
O durunca onun arkasından gelen birkaç araba da durdu..
Sağol.
Teşekkür ederim
Zaten yaya geçidinde yaya varsa durman gerekiyor,sen de kanuna uydun,beni adam yerine koydun,gerekeni yaptın.
Ama ya arkandan gelen araba sen aniden durunca,sana çarpsaydı?..
Yazık olmaz mıydı o güzel arabana?.
Bir yaya için değer mi?..
Bir de seni teamüllere uyup,yaya geçidinde yaya varken durmadan geçmek yerine,durup arkadan gelen trafik güvenliğini tehlikeye attın diye dava ederlerse?..
Değer mi bir yaya için?..
Ben zaten hep yaya’yım.Ne zaman olsa yayarım.
Ama senin araban var,belli ki benden daha önemli birisin,önemli işlerin vardır,yaya geçidinde durup da kaybedecek 10 saniyen bile yoktur..
Yapma böyle lütfen.
Teamüllere uy..
Bir enayi sen misin?
Sen de durma yaya geçidinde,bas git….
…
Aslında itiraf edeyim,caddenin karşısına falan geçeceğim yoktu..
Bunu saygı görmek için yaptım..
Arabaların beni yaya geçidinde görünce durup bana yol vermeleri hoşuma gidiyor..
Saygı gördüğümü hissediyorum..
Kendimi değerli ve önemli hissediyorum.
Duran arabanın önünden,çalışanlarının önünden geçerek en üst kattaki ofisine giden şirket CEO’su gibi özgüvenle yürüyerek karşıya geçiyorum..
Sadece karşıya geçene kadar sürüyor ama olsun.
Bunu egomu doyurmak için günde 10 kere falan yapıyorum.
Egom tam olarak doymasa da açlığını gideriyorum…